Życiorysunki

Imiona i nazwiska postaci mogą być zaproponowane przez uczestników zajęć.  W zależności od tego, wokół jakiego tematu pracujemy, możemy ujmować w życiorysunkach konkretny aspekt życia naszych postaci, który akurat nas interesuje. 

Inspiracją do powstania scenariusza był następujący cytat:

Załóżmy zatem, że umysł jest, jak to się mówi, czystą kartą, nie zapisaną żadnymi znakami, że nie ma on idei; jak się dochodzi do tego, że je zdobywa? Skąd ten ogromny zapas obrazów, niemal nieskończenie różnorodnych, którymi nieustannie czynna, nieograniczona wyobraźnia ludzka zapełniła umysł. Skąd bierze się w umyśle cały materiał dla rozumu i wiedzy. Odpowiadam na to jednym słowem: z doświadczenia; na tym oparta jest cała nasza wiedza i z niego ostatecznie się wyprowadza. (John Locke, Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego)

1. PRZYGOTOWANIE ŻYCIORYSUNKÓW 45 min.

Każdemu z uczestników rozdajesz blok rysunkowy, flamastry. Uczestnicy losują karteczki z imionami i nazwiskami oraz podanym wiekiem postaci.

Zadaniem każdego z uczestników jest wymyślenie zyciorysów każdej z postaci. Można poprosić, by najpierw spisali życiorysy swoich postaci, uwzględniając 8-10 istotnych zdarzeń w ich życiu, a następnie narysowali krótką historię wylosowanych postaci – w stylu dowolnym. Na każdej białej kartce z bloku ma się znaleźć odrębne wydarzenie z życia danej postaci (np. poznanie ukochanego, otrzymanie listu od dawnego przyjaciela, bójka w szkole etc.). „Życiorysunek” każdej z postaci powinien składać się z maksymalnie 8-10 kartek.

Kolejnym krokiem jest dobranie odpowiedniej muzyki/dźwięków do konkretnych wydarzeń z życia postaci. Uczestnicy mogą skorzystać ze stron WWW z udostępnioną na wolnych licencjach muzyką albo sami nagrać dźwięki za pomocą dyktafonów w swoich telefonach. Każdej kartce z rysunkiem powinien towarzyszyć jakiś dźwięk (jeżeli jest to uzasadnione, może to być również cisza).

Kiedy wszyscy uczestnicy skończą pracować nad „życiorysunkami” swoich postaci, prosisz ich, by wylosowali numer decydujący o kolejności, w jakiej będą prezentować swoje postaci pozostałym uczestnikom.

2. Prezentacja 45 min.

Uczestnicy mają chwilę, by przygotować się do prezentacji swoich „życiorysunków” (ustawić muzykę na komputerze, ułożyć rysunki w odpowiedniej kolejności).

Następnie prosisz osobę, która wylosowała numer 1, by zaprezentowała innym uczestnikom „życiorysunki” swojej postaci według planu: Imię i nazwisko postaci, wiek postaci, prezentacja „życiorysunków” w wybranym uprzednio muzycznym/dźwiękowym anturażu, kartka z pytaniem: Kim jest/ Jaki jest np. Adam Nowak?

Po każdej prezentacji zapraszasz uczestników do dyskusji nad tym, kim jest dana postać, która przeżyła konkretne wydarzenia w swoim życiu, jak mogły one wpłynąć na to, jaka jest i jak się obecnie czuje.

Uczestnicy prezentują „życiorysunki” swoich postaci w wylosowanej uprzednio kolejności. Po każdej prezentacji starasz się przedyskutować z uczestnikami to, kim są obecnie ich postaci.

Kiedy wszyscy uczestnicy skończą prezentację, zaproponuj eksperyment – co stanie się, jeśli niektóre wydarzenia z życia Adama Nowaka zamienimy na wydarzenia z życia Bożeny Wiśniak? Obejrzyjcie taką prezentację. Jaki obecnie jest Adam Nowak? Jak nowe wydarzenia wpłynęły na to, kim jest?

Możesz również poprosić uczestników, by poeksperymentowali z muzyką i dźwiękami – jak będą prezentować się poszczególne rysunki wydarzeń/doświadczeń, kiedy zmienimy tło muzyczne? Czy muzyka w filmach/w teatrze ma wpływ na to, co myślimy o obrazie, który właśnie oglądamy?

Spotkanie możesz zakończyć lub kontynuować, np. rozmową o ważnych wydarzeniach z życia uczestników (to spotkanie może pogłębić integrację w grupie, należy jednak odczytać, czy grupa jest już na to gotowa).