Magdalena Szpak

Pedagożka teatru i menedżerka kultury. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru  w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, gdzie m.in. zajmuje się rozbudową programu Teatroteka Szkolna. Założycielka i członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru (SPT). Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej, Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz programu European Diploma in Cultural Projects Management Fundacji Marcela Hictera w Brukseli. Prowadzi warsztaty dla edukatorów, nauczycieli, artystów, dzieci i młodzieży. Przez dwa lata współpracowała z Teatrem im. Bogusławskiego w Kaliszu na stanowisku pedagoga teatru. Wykłada na studiach podyplomowych „Pedagogika teatru”, współprowadzonych przez Instytut Teatralny i Instytut Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

W Teatrotece: autorka koncepcji i koordynatorka merytoryczna portalu. Współtworzy koncepcję programową „Liderów Teatroteki Szkolnej”  i wspiera tutorów w tym programie. Prowadzi warsztaty „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w praktyce szkolnej?”

Katarzyna Piwońska

Badaczka edukacji teatralnej, pedagożka teatru, redaktorka. Absolwentka filologii polskiej ze specjalnością nauczycielską i teatrologiczną Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 2012 roku współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie w ramach badań i programów z zakresu edukacji teatralnej (Lato w teatrze, Teatroteka Szkolna, Teatralny Plac Zabaw Jana Dormana). Stypendystka Ministra Kultury w dziedzinie animacji i edukacji kulturalnej.

W Teatrotece Szkolnej pracuje z autorami scenariuszy zajęć i redaguje konspekty  pod względem merytorycznym. Współtworzy koncepcję programową „Liderów Teatroteki Szkolnej” i wspiera tutorów w tym programie. Prowadzi warsztaty „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w praktyce szkolnej?”.

Agnieszka Szymańska

Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (specjalności pedagogika ogólna i edukacja medialna), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury Szkoły Głównej Handlowej, Szkoły Pedagogów Teatru Instytutu Teatralnego. Koordynuje i współtworzy działania edukacyjne, współpracując z teatrami lalkowymi i dramatycznymi (m.in. Teatr Baj w Warszawie, Teatr Pinokio w Łodzi, Teatr Fredry w Gnieźnie, TR Warszawa, Teatr Powszechny w Warszawie). Od 2010 r. współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego – obecnie przy programie Teatroteka Szkolna, prowadząc szkolenia dla nauczycieli i instruktorów teatralnych z zakresu pedagogiki teatru, wcześniej jako ewaluatorka programu Lato w teatrze (2011-2014) i producentka małych Warszawskich Spotkań Teatralnych (2010-2013). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2016 roku.

W Teatrotece Szkolnej prowadzi warsztaty „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w szkole?” i jest tutorką w programie „Liderzy”.

Maria Babicka

Pedagożka teatru, socjolożka. Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie m. in. odpowiada za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze i współtworzy zespół badawczy analizujący edukację teatralną w Polsce. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, w którym współrealizuje takie projekty jak: Akcja Labirynt, Kierunek Teatr, czy Teatranki. Współpracowała z Teatrem Lalek Guliwer w Warszawie, gdzie koordynowała dwa projekty: Laboratorium Teatralno-Pedagogiczne i Podróże edukacyjne Teatru Guliwer, a także projektowała i realizowała cykle warsztatów teatralno-pedagogicznych przed premierami. Prowadzi warsztaty dla edukatorów, dzieci i dorosłych oraz młodzieży. Śpiewa w rozrywkowym chórze All That Sound.

W Teatrotece Szkolnej prowadzi warsztaty „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w praktyce szkolnej?”. Jest tutorką w programie „Liderzy” i autorką konspektów zajęć.

Joanna Krukowska

Pedagożka teatru, animatorka społeczno-kulturalna. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego jako koordynatorka programu Lato w teatrze. Członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru.  Założyła i prowadziła grupę teatralną na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie, gdzie studiowała pedagogikę o specjalności Animacja Społeczno-Kulturalna. Absolwentka Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży w PWST we Wrocławiu. Zainicjowała i prowadzi stałą grupę „nieLETNICH krytyków teatralnych”. Wraz rodzicami i dziećmi przygotowywała performans w przestrzeni wystawy w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w ramach projektu „HACKING. Pisarze na wystawie" oraz spektakl "Letnie wakacje. Niezła propozycja". Prowadzi liczne warsztaty dla rodzin, dzieci i młodzieży, a także warsztaty dla edukatorów. 

W Teatrotece Szkolnej prowadzi warsztaty „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w praktyce szkolnej?” Jest tutorką w programie „Liderzy” i autorką konspektów zajęć.

Joanna Zawadzka

Absolwentka Kulturoznawstwa i Cyberkultury na UMCS. Animator, koordynator autorskich projektów artystycznych, edukacyjnych i społeczno-kulturalnych skierowanych do młodzieży, m.in.: Tworzywo Żywe, Aranżacje, Dobry Przekaz, Nołlajf?. W latach 2011-2014 była członkinią Fundacji Twórczości Edukacji i Animacji Młodzieży „Teatrikon”, w której współpracowała z nauczycielami i szkołami ponadgimnazjanymi, jak również członkinią Grupy ParaFraza, gdzie współorganizowała spotkania oraz warsztaty wspierające i promujące aktywność studencką. Doświadczenie bezpośredniej i długofalowej pracy z młodzieżą budowała w Gminnym Centrum Kultury i Sportu w Wieniawie, gdzie realizowała działania z lokalną, Młodzieżową grupą LAMA. Obecnie, jest częścią zespołu Działu Pedagogiki Teatru Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego, w którym zajmuje się programami Teatroteka Szkolna oraz Konkursem im. Jana Dormana.

Justyna Czarnota

Pedagog teatru, pasjonatka teatru dla dzieci i młodzieży. Od 2010 roku pracuje w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, gdzie obecnie kieruje Działem Pedagogiki Teatru. Członek Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Realizuje autorskie projekty z zakresu edukacji oraz upowszechniania kultury.

W Teatrotece Szkolnej superwizuje zespół prowadzący warsztaty „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w szkole?”.

Anna Babicka

Starachowice (świętokrzyskie)

Jestem pedagogiem z 28-letnim stażem pracy. Od  dwudziestu lat prowadzę szkolenia dla nauczycieli, pedagogów i psychologów oraz różnorodnych służb społecznych w zakresie pracy z dziećmi z zaburzonym zachowaniem oraz na temat mechanizmów uzależnień i pracy z dziećmi z rodzin dysfunkcyjnych ( z problemem alkoholowym i problemem przemocy). Mam kilkuletnie doświadczenie w pracy z dorosłymi bezrobotnymi (Kluby Pracy w Starachowicach i Skarżysku Kamiennej w latach 1995-1998) w zakresie profilaktyki uzależnień i pracy ze współuzależnionymi i uzależnionymi od alkoholu. Prowadziłam grupy socjoterapeutyczne dla dzieci i młodzieży oraz była opiekunem wakacyjnych wyjazdów obozowych o tym charakterze. Mam doświadczenie w zakresie  prowadzenia szkoleń dla osób dorosłych – metodami aktywnymi. Jestem współzałożycielką pierwszej niepublicznej placówki edukacyjnej w województwie świętokrzyskim. Jestem trenerem Stowarzyszenia „Spójrz Inaczej” w Starachowicach oraz rekomendowanym trenerem programów „Spójrz Inaczej” i „Spójrz Inaczej na Agresję" oraz opiekunem grupy „Teatr Daje Słowo” przy Starachowickim Centrum Kultury.

Prowadzone grupy: „Teatr Daje Słowo”, który wraz z koleżanką prowadzę przy Starachowickim Centrum Kultury zrzesza ludzi przeróżnych – małe dzieci, młodzież, osoby w wieku średnim (najczęściej rodziców dzieci-aktorów) oraz osoby starsze, przedstawicielki Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

Uczymy się być ze sobą – w zadaniach teatralnych, ale przede wszystkim budować zespół, tworzyć relacje i więzi, akceptować siebie nawzajem, uwzględniając nasze różnorakie potrzeby i możliwości.

Doświadczenie w pracy z innymi grupami: obecnie pracuje w Społecznej Szkole Podstawowej i Społecznym Gimnazjum w Starachowicach. Prowadzę zajęcia psychoedukacyjne w grupach (tematyka profilaktyka uzależnień wszelakich i profilaktyka agresji), a ponadto specjalistyczne, rozwojowo – terapeutyczne z osobami z ZA i z osobami ze specyficznymi trudnościami w nauce. Wszystkie zajęcia prowadzę metodami aktywnymi, uwzględniając potrzeby i  możliwości uczestników, czasem zachęcając ich do przekraczania osobistych granic.

Preferowane formy i techniki teatralne: adaptacje sceniczne wierszy i form literackich, koncerty szkolne z okazji (w zależności od tego, jakie w szkole okazje wypadają), indywidualna prac z recytatorami, ekspresja rytmiczno- muzyczna, ruchowa. Tradycyjnie – od lat, co roku Jasełka i Koncerty kolędowe. Nową inicjatywą jest „Kawiarenka artystyczna”, która umożliwia prezentację twórczości osób niepełnosprawnych. Na zapotrzebowanie piszę piosenki, rymowanki (służę pomocą, jeśli jest potrzeba).

Inne formy pracy pedagogicznej:  pomoc psychologiczna osobom potrzebującym w różnych zawirowaniach życiowych – rodzinnych i zawodowych.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: prowadzę zajęcia warsztatowe głównie z osobami dorosłymi – nauczycielami, pedagogami, psychologami. Są to zajęcia z zakresu doskonalenia umiejętności wychowawczych, komunikacyjnych i uczenia postaw asertywnych, rozwiązywania konfliktów, budowania zespołu, profilaktyki uzależnień i profilaktyki agresji.

Moje teatralne motto:

Ta drabina to schody do nieba,
a ta miska pod schodami to księżyc.
Tamten miecz to zwyczajny pogrzebacz,
a z garnków są hełmy rycerzy.

Ale kto w te czary nie uwierzy?

To jest teatr.
A teatr jest po to,
żeby wszystko było inne niż dotąd.
Żeby iść do domu w zamyśleniu,
w zachwycie.

I już zawsze w misce księżyc widzieć...

Beata Bohdziewicz-Sulecka

Gdańsk (pomorskie)

Jestem absolwentką filologii polskiej ze specjalizacją teatrologiczną na Uniwersytecie Gdańskim oraz podyplomowych studiów z etyki. Od 25 lat jestem nauczycielką języka polskiego, od niedawna również etyki w VIII LO im. KEN w Gdańsku. W swoim liceum od ponad 20 lat prowadzę teatr – dziś pod nazwą Ósemkowy Teatr Jeszcze Bez Nazwy Od początku swojej pracy wychowawczej prowadzę zajęcia teatralne z młodzieżą i biorę udział w licznych warsztatach i projektach teatralnych. W latach 2009-2011 jako stypendystka Rządu Francuskiego odbyłam językowo-pedagogiczne staże we Francji, przygotowujące do pracy w klasach dwujęzycznych z językiem francuskim. Oprócz teatru i prowadzenia inspirujących dzięki teatrowi czy plastyce lekcji w liceum interesuję się też malarstwem współczesnym (sama trochę maluję), fotografią, architekturą wnętrz. Kocham Sopot, Zakopane, Francję i Japonię. Dużo podróżuję.

Prowadzona grupa wiekowa: licealiści.

Preferowane formy i techniki teatralne: podczas lekcji wykorzystuję typowe formy teatralne jak etiuda czy elementy takie jak ruch, przedmiot, słowo, elementy plastyczne. Na scenie preferuję teatr „nietradycyjny“ z naciskiem na ruch, kolor, staram się wraz z uczniami odkrywać nowe sposoby wyrazu, by wyprowadzić widza poza codzienność.

Inne formy pracy pedagogicznej: jestem polonistą, nauczycielem w klasach dwujęzycznych (polsko-francuskich), nauczycielem etyki.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: w 1991 roku,  jeszcze jako studentka brałam udział w projekcie „Porwanie Europy“ we współpracy z gdańskim teatrem działającym w studenckim klubie Żak oraz z Theatre Workshop z Edynburga. W latach 1992-93 uczestniczyłam już ze swoimi uczniami w projekcie: Tydzień Pracy Teatralnej w Szkole.

Prowadzę szkolny teatr w gdańskim VIII LO Ósemkowy Teatr Jeszcze Bez Nazwy. W 2015 roku wzięłam z Ósemkowym Teatrem udział w projekcie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego „Teatralny Pasjans". Młodzi aktorzy wystąpili na profesjonalnej scenie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.  W 2016 roku Ósemkowy Teatr Jeszcze Bez Nazwy zdobył pierwsze miejsce w Polsce w  III. Internetowym Przeglądzie Uczniowskich Zespołów Teatralnych iTeatr organizowanym przez TVP. 

Aleksandra Drzazga

Bytom (śląskie)

Ukończyłam filologię romańską na Uniwersytecie Wrocławskim, studiowałam również w Universite d’Artois we Francji. Jestem absolwentką studiów podyplomowych Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży PWST Wrocław i Kursu Mistrzowskiego dla absolwentów RTDiM przy PWST Wrocław. Posiadam dyplom łódzkiego Instytutu Ericksonowskiego w Łodzi, gdzie ukończyłm kurs kwalifikacyjny z zakresu arteterapii. Jestem instruktorką w Centrum Praktyk Edukacyjnych w Poznaniu i nauczycielka języka francuskiego oraz wychowania do twórczości.

Prowadzona grupa wiekowa: gimnazjum.

Doświadczenie w pracy z innymi grupami: 5 lat z niepełnosprawnymi ruchowo i umysłowo od lekkiego do średniego również z niemówiącymi, na wózkach; 1,5 roku pracy w przedszkolu; od czasu do czasu robię zajęcia w przedszkolu mojego syna; niedawno rozpoczęłam pracę z dorosłymi: nauczycielami, edukatorami kultury, członkami organizacji pozarządowych.

Preferowane techniki i formy teatralne: praca z dużą grupą (na co dzień pracuję warsztatowo z grupami 25-28 osób), scenopis teatralny (zapis działań), teatr lalkowy, teatr plastyczny, teatr cieniowy, praca z ruchem.

Inne formy pacy pedagogicznej: interesuję się neurodydaktyką i alternatywnymi formami edukacji, np. ideą „Budzącej się szkoły”. Jestem autorem innowacji pedagogicznej. Prowadzę program autorski w szkole publicznej. Mam 5-letnie doświadczenie w prowadzeniu Stowarzyszenia. Skończyłam kurs umuzykalniania maluchów metodą E. E. Gordona, gdzie dominuje ruch i rytm, więc mogę coś podpowiedzieć w kwestii maluchów od 0 do 6 lat. Napisałam 5 scenariuszy zajęć do spektakli pokazywanych w ramach Hartoffania Teatrem w Beceku.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: prowadzę warsztaty w szkole jako nauczyciel oraz dla dorosłych. Byłam instruktorem następujących warsztatów:

• Po co dziecku kultura?, Centrum Praktyk Edukacyjnych, Poznań (IX 2014)
• Przeżycie teatralne jako element wspierający edukację (poruszałam tu kwestie związane z przygotowaniem ucznia do odbioru sztuki teatralnej, wskazaniem możliwości realizacji podstawy programowej języka polskiego i wiedzy o kulturze na różnych etapach edukacyjnych wynikających z udziału uczniów w prezentacji spektaklu, przedstawiona została również szansa kształcenia kompetencji  obywatelskich i społecznych, jaką daje bezpośredni kontakt uczniów ze sztuką, niemożliwy do realizacji w ławce szkolnej); w ramach Programu Akcja Edukacja, Becek Bytom (X 2015)
• Wychowanie do kultury – sposób na odkrywanie świata i siebie
  Edukacja kulturowa rozumiana jako kształtowanie umiejętności czytania kodów kultury, pozwalających młodemu człowiekowi na odnalezienie swojego miejsca w otaczającej go rzeczywistości oraz lepsze jej rozumienie, Centrum Praktyk Edukacyjnych, Poznań (IV 2016).

Magdalena Fiałkowska-Śmiatacz

Gdynia (pomorskie)

Pracuję w III LO w Gdyni w programie IB/MYP, gdzie prowadzę zajęcia dramowe. 

Prowadzone grupy wiekowe: grupy wiekowe 13-17 lat.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: teatralnych warsztatów nie prowadziłam oficjalnie, ale moje lekcje to często wielotygodniowe projekty, przypominające warszataty:)

Joanna Frelich

Rydułtowy (śląskie)

Ukończyłam filologię polską na Uniwersytecie Śląskim. Obecnie pracuję jako polonista w gimnazjum. Od 15 lat prowadzę w swojej szkole grupę teatralną. Jestem członkiem w jury Powiatowego Konkursu Recytatorskiego dla szkół podstawowych. Brałam udział w licznych szkoleniach, m.in.:  Szkolny teatr amatorski, Formy teatralno-dramowe w pracy uczniem, Warsztaty teatralne, Recytacja czy mowa sceniczna? Wywiedzione ze słowa, Warszawski Obóz Teatralny – organizowany przez Instytut Teatralny, metody aktywne „Increasing Motivation and Quality in Learning Situations” z program Socrates Comenius.

Prowadzona grupa wiekowa: gimnazjaliści.

Doświadczenie z innymi grupami wiekowymi: jako nauczyciel w szkole z oddziałami integracyjnymi prowadziłam zajęcia dla dzieci niepełnosprawnych.

Preferowane formy i techniki teatralne: połączenie różnych form teatralnych, głównie teatru cieni i słowa, teatr ruchu; na lekcjach wykorzystuję również formy dramowe, a także wszelkie inne  formy, które inspirują i zachęcają młodych do myślenia.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: z grupą artystyczną, z którą pracuję, przygotowałam m.in. następujące przedstawienia: „Don Kichot”, montaż poetycki „Cząstką natury jestem”, przedstawienie „Baśń o rybaku i złotej rybce”, inscenizacje „Ballad”  Adama Mickiewicza, „Dziady cz. II”, przedstawienie dla dzieci „Bombik”, przedstawienie profilaktyczne pt. „Odlot”, przedstawienie z użyciem teatru cieni pt. „Najdłuższa podróż”, przedstawienie o Annie Frank pt. „Zagubiony pamiętnik”, „Mały Książę” – z wykorzystaniem teatru cieni; w ramach projektu Regio prowadziłam warsztaty z teatru cieni dla grupy z Niemiec.

Joanna Hulanicka

Sztutowo (pomorskie)

Pracuję w Gimnazjum w Sztutowie. Uczę języka polskiego i zajęć artystycznych (oczywiście teatralnych).

Prowadzone grupy wiekowe: wszystkie klasy gimnazjum.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: zajęcia w szkole prowadzę metodą warsztatową. Jej tajniki zgłębiałam na rocznym kursie „Mój warsztat teatralny” realizowanym przez Teatr im. A. Sewruka w Elblągu.

Bogumiła Szmidt-Kruk

Rybnik (śląskie)

Jestem nauczycielem polonistą, zajmuję się prowadzeniem amatorskim teatrów od 2001 r. W 2005r. zaczęłam pracę jako instruktor teatralny w Powiatowym Ognisku Pracy Pozaszkolnej w Czerwionce-Leszczynach. Prowadziłam również międzypokoleniowy teatr amatorski z członkami Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Realizowałam warsztaty teatralne w ramach projektów: Teatr z bliska, Blisko z siebie, bliżej innych, Teatr z mamą, teatr z tatą, Teatr z dziadkiem, teatr z babcią, Teatr CTRL+V, Centrum Twórczego Rozwoju Dzieci, Młodzieży i Dorosłych ART. W latach 2008 – 2011 prowadziłam w Szkole Podstawowej nr 1 w Świerklanach warsztaty teatralne w ramach  innowacji dydaktycznej Młodzi twórcy.

Prowadzona grupa wiekowa: szkoła podstawowa, zarówno klasy nauczania początkowego I-III jak również IV-VI.

Doświadczenie w pracy z innymi grupami: młodzież, dorośli, seniorzy.

Preferowane techniki i formy teatralne: teatr żywego aktora, teatr lalkowy, drama.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: uczestniczyłam w licznych szkoleniach związanych z prowadzeniem szkolnych teatrów amatorskich, a także w kursach instruktorskich (między innymi: Recytacja czy mowa sceniczna? Współpraca-zabawa- ztuka, Jak zbudować warsztaty pracy z recytatorem?, Jak tworzyć jasełka i inne małe formy teatralne?, Forma w teatrze, Wykorzystywanie technik dramowych w budowaniu spektaklu teatralnego, Warsztaty teatralne dla nauczycieli i instruktorów teatralnych wg autorskiego programu Adama Radosza; Ruch i działanie w przestrzeni teatralnej, Żywe słowo w teatrze, Scenografia i rekwizyt w spektaklu). Przygotowuję uczniów do konkursów recytatorskich, działam twórczo z dziećmi i młodzieżą w szkole; brałam udział w Warszawskim Obozie Teatralnym 2009, a także uczestniczyłam w programie edukacyjnym dla nauczycieli w ramach festiwalu 29 Warszawskie Spotkania Teatralne.

Agnieszka Klementyna Grygiel

Bolesławiec gm. Mosina, wielkopolskie

Jestem reżyserką (studia podyplomowe w PWST We Wrocławiu) i performerką, autorką projektów społecznych m.in. „Wielkie nić”, animatorką  kultury oraz nauczycielką w Młodzieżowym Domu Kultury nr 2 w Poznaniu, gdzie prowadzę interdyscyplinarne warsztaty twórcze.

Aktualnie prowadzone grupy wiekowe: w MDK nr 2 głównie pracuję z przedszkolakami oraz uczniami szkół podstawowych. Okazjonalnie prowadzę też warsztaty z młodzieżą.

Doświadczenie w pracy z innymi grupami: od kilku lat realizuję autorski projekt społeczny „Wielkie nić”, który polega na wspólnym wyszywaniu wieloznacznych haseł – wierszy na wielkoformatowych kanwach  postawionych w otwartej dla wszystkich przestrzeni publicznej. Wspólne działanie stwarza uczestnikom możliwość budowania nowych relacji, rozmowy, przynosi wytchnienie w codziennej bieganinie i przede wszystkich pomaga w tworzeniu wspólnoty. „Wielkie nić” to międzypokoleniowy performens, do którego może się przyłączyć każdy bez względu na umiejętności. 

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: mam dwunastoletnie doświadczenie w prowadzeniu warsztatów dla różnych grup wiekowych. W swojej pracy staram się łączyć twórczy rozwój uczestników z doskonaleniem umiejętności współpracy i budowania wspólnoty odważnych, otwartych na innych kreatywnych ludzi.

Joanna Sadłowska

Szczecin (zachodniopomorskie)

Jestem magistrem filologii polskiej, animatorem kultury, aktorką, skrzypaczką. Moją Alma Mater jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, ukończyłam również toruńskie Studium Edukacji i Praktyk Teatralnych przy teatrze Zaczarowany Świat, a także studia podyplomowe na Uniwersytecie Wrocławskim w zakresie dziennikarstwa i PR. Jestem absolwentką klasy skrzypiec prof. Dominika Rutkowskiego Zespołu Szkół Muzycznych II stopnia im.  F. Nowowiejskiego w Szczecinie.

Od 2006 roku pracuję jako nauczyciel języka polskiego i angielskiego, a także jako aktorka – od 2010 r. należę do zespołu szczecińskiego Teatru „nie ma” pod dyrekcją Tatiany Malinowskiej-Tyszkiewicz, w latach 2007-2009 byłam aktorką Teatru Lalek Zaczarowany Świat i Otwartej Sceny Alternatywnej pod dyrekcją Emilii Betlejewskiej w Toruniu.

Aktualnie prowadzone grupy wiekowe: obecnie pracuję z licealistami w VII Liceum Ogólnokształcącym im. K. K. Baczyńskiego w Szczecinie, w 2017 r. rozpoczęłam również współpracę ze Szczecin International School (wszystkie etapy edukacji) jako instruktor zajęć artystycznych.

Preferowane techniki i formy teatralne: przygotowując scenariusze lekcji lub prowadząc warsztaty, wykorzystuję przede wszystkim dramę i formy improwizacyjne, bazuje również na technice aktorskiej Michaiła Czechowa.

Inne obszary pracy pedagogicznej: moja praca obejmuje przede wszystkim zajęcia dydaktyczne jako polonisty i anglisty, a także pracę wychowawczą z klasami, których jestem opiekunem. Jako dydaktyka interesuje mnie przede wszystkim wykorzystanie na lekcjach metod problemowych i eksponujących. Preferuję je również w pracy wychowawczej.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: oprócz prowadzenia grup artystycznych w szkole, jestem również instruktorem grup warsztatowych podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Niezależnych Pro Contra w Szczecinie. Od 2016 roku należę do kadry Ogólnopolskich Warsztatów Artystycznych „Radosne serca” (organizowanych przez Fundację Nowe Pokolenie w Bydgoszczy) jako instruktor teatralny i reżyser widowiska wieńczącego warsztaty.

Magdalena Kłosińska

Łowicz (łódzkie)

Jestem absolwentką Studium Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży na PWST we Wrocławiu, Resocjalizacji z Terapią Pedagogiczną, Wczesnej Edukacji Dziecka WSP Częstochowa, AWF we Wrocławiu, AWFiS w Gdańsku oraz trenerem II klasy piłki ręcznej. Pracowałam wiele lat jako nauczyciel dyplomowany i terapeuta pedagogiczny. Jestem autorką i realizatorką projektów artystyczno-edukacyjnych i społeczno-kulturalnych angażujących mieszkańców Łowicza i współrealizatorką teatru ze społecznością lokalną Supraśla. Uczestniczyłam w wielu kursach i warsztatach zakresu edukacji teatralnej. Spektakle w mojej reżyserii były nagradzane na konfrontacjach i przeglądach ogólnopolskich, wojewódzkich, regionalnych. Jestem właścicielem i instruktorem Centrum Rozwoju Osobistego w Łowiczu.

Prowadzone grupy wiekowe: ze względu na charakter mojej pracy w Zespole Szkół w Łowiczu oraz w Centrum Rozwoju Osobistego pracuję z osobami z niemal każdej grupy wiekowej.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: prowadzę warsztaty ukierunkowane na rozwój osobisty i rozwój kreatywności zarówno dzieci jak i dorosłych, szkolenia z zakresu pedagogiki teatru i pedagogiki cyrku dla nauczycieli w ramach współpracy z WODN, jestem organizatorką obozów artystycznych dla dzieci oraz wyjazdów z zakresu edukacji teatralnej (warsztaty + spektakle) dla lokalnej społeczności. Opiekuję się dziecięcymi i seniorskich amatorskimi grupami teatralnymi.

Marta Kujawińska

Bytom (śląskie)

Ukończyłam filologię polską na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz studia podyplomowe z zakresu oligofrenopedagogiki.

Moje doświadczenie:

- edukatorka w Międzynarodowym Miasteczku Ekologicznym w Rogoźniku – warsztaty w terenie w kooperacji z psychologiem ze wszystkimi grupami wiekowymi (od przedszkola po liceum)

 - uczenie języka polskiego jako obcego dla American Academy of English w Bytomiu (praca z dorosłymi)

- nauczyciel języka polskiego w zaocznym liceum dla dorosłych

- prelegent w Bytomskim Centrum Kultury w ramach projektu KinoSzkoła (uczniowie szkoły podstawowej)

Jestem wielbicielką literatury i języka polskiego, którego uczę również jako obcego. Jestem zakochana w kinie i teatrze. Jestem rowerzystką, turystka górską i paralotniarką.

Prowadzona grupa wiekowa: uczniowie klas 4 – 6 szkoły podstawowej, w tym klasa terapeutyczna oraz zajęcia rewalidacyjne z dziećmi upośledzonymi w stopniu lekkim.

Doświadczenie z innymi grupami wiekowymi: wszystkie grupy wiekowe.

Preferowane formy i techniki teatralne: ćwiczenia teatralne jako forma pracy rewalidacyjnej, pomagającej w usprawnianiu zaburzonych funkcji – teatr ruchu (praca z ciałem) , teatr tańca, drama, elementy animacji przedmiotu, recytacja, praca z emocjami.

Inne formy pacy pedagogicznej: klasowa grupa teatralna, szkolny Klub Filmowy

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów:

- warsztaty dotyczące nawyków,

 - warsztaty o tematyce filmowej,

 - warsztaty skutecznej komunikacji,

 - warsztaty na temat typów pamięci i sposobów uczenia się.

Krystyna Lenczowska-Tyl

Kudowa Zdrój (dolnośląskie)

Ukończyłam filologię polską na Uniwersytecie Opolskim. Od 1991 r. pracuję jako nauczyciel polonista w Zespole Szkół Specjalnych przy Szpitalu Uzdrowiskowym „Jagusia” w Kudowie Zdroju. Podczas lekcji wyprowadzam uczniów z ławek, „bo lekcje w ławce są nudne – również i dla mnie”.

Prowadzone grupy wiekowe: szkoła podstawowa, gimnazjum.

Doświadczenie w pracy z innymi grupami i inne formy pracy pedagogicznej: szkoła ponadgimnazjalna, szkoła zawodowa i technikum (9 lat) oraz 25-letni staż pracy z dziećmi ze szkoły specjalnej przy szpitalu uzdrowiskowym.

Preferowane techniki i formy teatralne: drama, teatr ruchu.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: pracuję z dziećmi chorymi, głównie są to schorzenia gastroenterologiczne, upośledzenia umysłowe w stopniu umiarkowanym i inne schorzenia, które sprawiają, że dziecko źle się „czuje w swoim ciele”. A przez to ma poczucie, że jest  inne, wyalienowane. Skutkuje to różnymi zachowaniami od izolacji, zamknięcia się aż po agresję. Swoją misję spełniam poprzez zabawę i teatr: bawię się na lekcjach języka polskiego. Stąd też wiele ruchu, scenek dramowych. Mam możliwość korzystania z „prawdziwego” teatru - na zajęcia lekcyjne i wychowawcze często chodzimy do Teatru Zdrojowego i tam, w ramach warsztatów teatralnych, bawimy się, a przede wszystkim oswajamy swoją „inność” i integrujemy się. Tworzymy małe scenariusze, by potem efekt pracy zaprezentować  pozostałym członkom turnusu. Kilka razy w roku wystawiamy naprawdę potężne dzieła, z piękną scenografią, strojami własnej produkcji. Pisząc scenariusz, najczęściej ja jestem autorem, stwarzam bohaterów podobnych do moich dzieci, a głównie do ich możliwości wysiłkowych. Działania te niosą chorym dzieciom radość, dają wielką satysfakcję. Ze względu na specyfikę placówki, w której pracuję (dzieci przebywają na 27 dniowych turnusach leczniczych), prowadzę warsztaty głównie integrujące i wzmacniające samoocenę chorego dziecka.

Katarzyna Lniany

Kraków (małopolskie)

Ukończyłam filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie pracuję jako polonistka w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole II stopnia im. Fryderyka Chopina w Krakowie. Jestem członkiem stowarzyszenia Małopolska Manufaktura Sztuki, zrzeszającego artystów-pedagogów działających w środowisku edukacyjno-kulturalnym Krakowa i okolic.

Prowadzone grupy: pracuję z młodzieżą gimnazjalną i licealną, sporadycznie z uczniami szkoły podstawowej.

Preferowane formy i techniki teatralne: drama i działania okołodramowe, małe formy teatralne, praca z tekstem w przestrzeni i wokół przedmiotów, praca w oparciu o dźwięk.

Inne formy pracy pedagogicznej: na co dzień jestem polonistką w szkole muzycznej, prowadzę zajęcia teatralne w ramach letnich kursów, zajmuję się szeroko pojętą edukacją teatralną, nie tylko młodzieży.  

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: moim miejscem pracy warsztatowej jest przede wszystkim lekcja, grupa – to klasa o szczególnych predyspozycjach i potrzebach – uczniowie szkoły muzycznej. Dlatego próbuję uczyć literatury m. in. poprzez teatralne przeżycie. Zarówno w przestrzeni szkoły, jak i poza nią. Poza tym prowadzę warsztaty teatralne dla młodych muzyków, w ramach letnich kursów mistrzowskich.

Marta Fulczyk

Jestem nauczycielem wychowania przedszkolnego  w Publicznym Przedszkolu nr 21 z oddziałami integracyjnymi w Kędzierzynie-Koźlu.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Dla mnie teatr w pracy z dziećmi to miejsce mojego wspólnego języka z nimi. Tu możemy posługiwać się symbolami, nie musimy mówić, by coś zrozumieć, poczuć, przekazać. Teatr w przedszkolu to dla mnie sposób na pojmowanie świata, miejsce współpracy dzieci, ale także Spraw Trudnych. To narzędzie do tworzenia, poszukiwania rozwiązań prawdziwych problemów.

Żadna inna dziedzina sztuki nie jest tak złożona, bogata w formy i możliwości działań, dzięki którym udaje się osiągnąć w sposób pośredni cele edukacyjne.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Mój projekt nosi tytuł „Złodzieje zabawek” – zainspirowała mnie do tego, obserwacja, że współcześnie zabawa dzieci (i dorosłych?) jest zdeterminowana bogactwem sprzętów i urządzeń mulitmedialnych. Coraz bardziej brakuje autentycznej, wszechstronnej aktywności, tworzenia, wymyślania, poczucia bliskości z partnerami zabawy. W moim odczuciu nie pozostaje to bez wpływu na rozwój społeczny: upośledza umiejętność komunikowania się i działania w zespole.

Podczas cyklu warsztatów pedagogiczno-teatralnych dla rodzin chciałabym wspólnie z nimi stworzyć przedstawienie dla dzieci, w którym znajdą one inspirację do bawienia się… niczym i do znajdywania nowych funkcji starym przedmiotom. Zależy mi też na tym, by rodzice wrócili wspomnieniami na swoje podwórka, przypomnieli sobie rymowanki, wierszyki i piosenki podwórkowe. Na bazie tych wspomnień i naturalnej dziecięcej chęci do zabawy mam nadzieję stworzyć przestrzeń wspólnej partnerskiej zabawy dorosłych z dziećmi.

Finał to rodzinny piknik w Domu Kultury z przedstawieniem i wspólnymi zabawami podwórkowymi.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Udział w Teatrotece to wyzwanie, przygoda, wyróżnienie i samorozwój. To Mój Osobisty Rok Teatru. Spotkania w ramach programu przypomniały mi, jak ważna w pracy nauczyciela jest pasja, projektowanie według własnych przekonań bez troski o negatywną ocenę. Teatroteka zmusiła mnie do refleksji nad kierunkiem moich działań, nad poszukiwaniem jakości w swojej pracy z dziećmi. Nie mogę zapomnieć także o tym, że udział w programie liderskim to spotkanie z ludźmi o podobnych zainteresowaniach, którzy inspirują, motywują i z którymi po prostu dobrze się bawię.

Danuta Paupa

Gdynia (pomorskie)

Pracuję w IX LO w Gdyni jako polonistka, uczę też zajęć artystycznych, gdzie realizuję głównie tematykę teatralną i filmową.

Prowadzona grupa wiekowa: uczę młodzież licealną.

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: prowadzę koło artystyczne i zajęcia artystyczne przybierające nieraz charakter warsztatowy.

Katarzyna Pasierb

Ząbki (mazowieckie)

Ukończyłam filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim, a także studia podyplomowe z zakresu logopedii ogólnej (WSP w Łodzi) i neurologopedii (UMCS w Lublinie). W pracy logopedycznej wykorzystuję dziedziny artystyczne jako element wspierający terapię. Brałam udział w licznych szkoleniach i kursach między innymi: „Logorytmika – ruch, słuch, słowo” (Warszawa, grudzień 2016); „Skuteczne metody pracy z dzieckiem z wadą wymowy” (Warszawa, październik 2016); „Dwujęzyczni uczniowie – strategie diagnozy i terapii logopedycznej” (Łódź, czerwiec 2014); „Jąkanie – etiologia, diagnoza i terapia. Holistyczna terapia osób jąkających się, metoda kompleksowa” (Kielce, marzec 2012) oraz „Muzyka jako skuteczne narzędzie w pracy logopedy” (Kielce, listopad 2011). Ukończyłam również Podstawowy Kurs Choreograficzny w zakresie tańca ludowego i narodowego w Wojewódzkim Domu Kultury w Kielcach (Kielce 2010-2011) oraz kurs z zakresu prowadzenia zajęć plastycznych (Łódź, 2009). Na lekcjach języka polskiego wprowadzam elementy metody oceniania kształtującego polegającej na pozyskiwaniu przez nauczyciela i ucznia w trakcie nauczania informacji, które pozwolą rozpoznać, jak przebiega proces uczenia się (warsztaty – „Ocenianie kształtujące w praktyce szkolnej”; Warszawa, maj 2017).

Prowadzona grupa wiekowa: szkoła podstawowa, klasy 4-6.

Doświadczenie w pracy z innymi grupami: praca w świetlicy z dziećmi z nauczania początkowego.   

Inne formy pracy pedagogicznej: polonista, logopeda

Doświadczenie w prowadzeniu warsztatów: swoją przygodę w prowadzeniu warsztatów zaczęłam wraz projektem Liderzy Teatroteki Szkolnej, rozwijam ją dzięki pracy metodami teatralnymi na lekcjach języka polskiego, na zajęciach logopedycznych oraz podczas zajęć Szkolnego Koła Teatralnego klas 4-6.

Kinga Boruń

Pracuję w Szkole Podstawowej nr 280 z Oddziałami Integracyjnymi im. Tytusa Chałubińskiego w Warszawie. Jestem nauczycielką edukacji początkowej. W szkole prowadzę również Koło Dramowe i program profilaktyczny „Przyjaciele Zippiego" rozwijający umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych, takich jak: przemoc, utrata bliskiej osoby, konflikty rówieśnicze.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie? 

Po teatr sięgam często. Dzieci go uwielbiają. Bo jest ciekawie, śmiesznie, niecodziennie. Bo dzięki temu lubią chodzić do szkoły. Teatr w mojej pracy jest podstawową metodą twórczego pogłębiania treści wychowawczych oraz dydaktycznych. Jest spotkaniem małych ludzi, którzy mogą się wyrazić poprzez ruch, śpiew, słowo, improwizację oraz wszystko razem, czyli TEATR.
Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Pracuję nad spektaklem-niespodzianką, w którym aktorami będą rodzice moich uczennic i uczniów. Moja klasa będzie gospodarzem całego wydarzenia pt. „Dzień Twórczości Dziecka" w ochockim Domu Kultury RAKOWIEC. Po przedstawieniu-niespodziance będą prowadzić swoje pierwsze w życiu warsztaty twórcze. Podzieleni na zespoły nauczą ochotników tańczyć, malować, lepić, szyć, robić ciekawe doświadczenia.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Udział w Teatrotece daje kopa w tyłek. Spotykasz inspirujących ludzi i chce się działać.
Cenię sobie również spotkania tutorskie, po których mam twórczy chaos w głowie ;-). Cieszę się, że mogę być wśród tych wszystkich niepokornych belferek i belfrów. ;-) Dzięki....

Olga Hewelt-Świerczek

Uczę języka polskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 10 w Gdańsku. Od kilku lat młodzież wybiera mnie na Opiekunkę Samorządu Uczniowskiego, zajmuję się też szkolnym wolontariatem.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Teatr nie tylko rozwija wyobraźnię i kreatywność, ale wzmacnia samoocenę, empatię i intelekt, wprowadza do świata kultury, nawiązań i stylizacji, uczy swobody twórczej, buduje zarówno postawy antydyskryminacyjne, jak i krytyczne. Dla uczniów jest też, o czym nie należy zapominać, świetną zabawą i sposobem na oderwanie się od, często niełatwej, codzienności.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

W ramach programu Liderzy Teatroteki rozpoczęłam pracę nad uwspółcześnioną wizją „Dziadów cz. II" Adama Mickiewicza, jednak w związku z zawodowymi meandrami zastanawiam się nad modyfikacją swoich planów.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Dzięki Teatrotece umocniłam się w przekonaniu, że teatr w szkole i dla szkoły ma sens, dlatego nigdy nie powinno go tam zabraknąć.

Barbara Homętowska

Jestem polonistką w Powiatowym Zespole Szkół w Chojnowie. Pełnię obowiązki nauczyciela przedmiotu i wychowawcy. W ich obrębie znajdują się również działania dotyczące kształcenia kulturowego, wpisane w podstawę programową, w której napisano: „nauczyciel: stymuluje działania ucznia, rozwija zainteresowania, pokazuje zjawiska w kulturze i sztuce, inspiruje do podejmowania działań”. Te ambitne cele staram się realizować na co dzień.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Teatr w szkole wspiera proces edukacji w wielu wymiarach. Koresponduje z treściami przedmiotów – nie tyko humanistycznych, umożliwia ich twórcze przetworzenia, odsyła w konteksty poszerzające wiedzę podręcznikową. Uspołecznia, otwiera, pełni funkcje terapeutyczne w procesach wychowawczych. Tworzy przestrzeń nieformalnej komunikacji uczestników szkolnego, niełatwego przecież, zrytualizowanego życia. Zajęcia o teatralnym charakterze pozwalają nauczycielom i uczniom na wychodzenie z ról, wzajemne uczenie się, dają sposobność prezentacji umiejętności zazwyczaj niewykorzystywanych podczas lekcji.

Teatr w szkole to także „kanały wyjścia, wentylacji” tej instytucji oraz jej społeczności, które otwierają się we współpracy szkoły z rozmaitymi ośrodkami i „czynnikami” teatralnymi. Wizyty w teatrach repertuarowych, oglądanie spektakli, spotkania z twórcami, wykłady teatrologiczne, wykorzystanie cyfrowych baz i archiwów, zasobów radiowych, lektury tematycznej itp. pozwalają orientować się w aktualnych zjawiskach społecznych, konfrontować je z własną dotychczasową wiedzą. Wszystkich zalet zajęć teatralnych, o teatrze, w teatrze... nie da się przecenić.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Chciałabym, żeby moi uczniowie polubili teatr, znajdowali na niego czas, nie bali się nie rozumieć, a jeśli mają ochotę – nie bali się pytać. Być może taki efekt uda się uzyskać zacieśniając współpracę  z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Udział w projekcie Teatroteki Szkolnej jest dla mnie okazją inspirującego spotkania, uzupełnienia wiedzy, wdrożeniem w bogatą ofertę Instytutu Teatralnego, z której dotychczas korzystałam okazjonalnie. Ufam, że wprowadza mnie w nową jakość nauczycielskiej pracy.

Piotr Majewski

Z wykształcenia jestem aktorem i wokalistą, a z zamiłowania pedagogiem i reżyserem. Z miłości do musicalu heroicznie pokonałem 600km z rodzinnego Krakowa do Gdyni, aby studiować w jedynej państwowej uczelni musicalowej w Polsce (Studium Wokalno-Aktorskim im. Danuty Baduszkowej). Występowałem na scenach Polski, Niemiec i Szwajcarii. Obecnie działam na scenie Teatru Zależnego w Krakowie w projekcie Teatralny Hyde Park. Jestem również założycielem i aktorem Teatru Umownego w Krakowie. Od kilkunastu lat moją drugą pasją jest edukacja. Pracuję w Zespole Placówek Oświatowych „Scherzo” w Krakowie. Prowadzę wg autorskiego programu przedmiot TEATR, który jest częścią języka polskiego w szkole podstawowej. Główne założenia programu to wspieranie nauczania wszystkich przedmiotów bloku humanistycznego przez warsztat teatralny w szkole podstawowej, rozwijanie umiejętności aktorskich uczniów oraz poznanie samego teatru jako twórczego działania człowieka i nabycie wiedzy historycznej o teatrze w Polsce i na świecie. 

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Teatr w szkole to dla mnie nieodzowna cześć edukacji. Wspomaga i daje pełniejszy wgląd w założenia podstawy programowej. Teatr w szkole najbliżej związany jest z językiem polskim. Taka korelacja umożliwia praktyczne podejście do literatury, ożywia ją i konfrontuje z uczniem. Teatr jako rodzaj sztuki daje uczniom możliwość wyrażania siebie. Angażuje w proces twórczy całego człowieka: intelekt, emocje, mowę i ciało. Bycie na scenie rozwija wiele umiejętności przydatnych w dzisiejszym świecie – empatię, umiejętności interpersonalne, poczucie własnej wartości, umiejętność pracy w grupie, kreatywność i swobodne posługiwanie się językiem mówionym.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

„DZIECKO - PROJEKT – PRZEDMIOT” to roboczy tytuł mojego projektu realizowanego w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej. O czym jest projekt najlepiej mówią tytuły, które nadały projektowi dzieci biorące w mim udział: „TO MY", „NASZE ŻYCIE", „TO CO MY ROBIMY", „MY OD WEWNĄTRZ". Całość jest działaniem warsztatowym eksplorującym podmiotowość i przedmiotowość dziecka w świecie dorosłych. Projekt inspirowany jest metodą pracy z aktorem i koncepcją teatru Tadeusza Kantora.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Udział w programie Liderzy Teatroteki to przede wszystkim możliwość rozwoju – przez zdobywanie wiedzy, doświadczeń i poznawanie innych. Kontakt z innymi nauczycielami z całej Polski, którzy tak jak ja przebijają kolejne mury we wprowadzaniu TEATRU do szkoły, daje siłę i wiarę, że warto.   

Karolina Oleksiejuk

Pracuję w Zespole Szkół nr 2 im. Księcia Pawła Karola Sanguszki w Lubartowie. Jestem nauczycielem języka polskiego, a więc pracuję z młodzieżą na lekcjach i poza nimi. Uczę, staram się rozwijać ich pasje i talenty, wprowadzam w świat literatury, kina, teatru, sztuk plastycznych.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Teatr w szkole: pozwala poznać się nawzajem, budzi w każdym z nas artystę, jest pretekstem do szukania odpowiedzi na ważne pytania, uwrażliwia, relaksuje, otwiera na bogaty świat kultury.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

W ramach projektu pracuję nad etiudą na temat mądrego patriotyzmu. Będzie ona owocem wspólnej pracy – mojej i moich uczniów. Po raz pierwszy wykorzystuję metody poznane w ramach warsztatów pedagogiki teatru.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Udział w programie dał mi przede wszystkim nowe narzędzia do pracy z młodzieżą, które to narzędzia w łatwy i przyjemny sposób wyzwalają ogromne pokłady kreatywności młodych ludzi. Umiejętności zdobyte na warsztatach pozwalają mi pracować na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych tak, jak zawsze chciałam, czyli twórczo, a nie odtwórczo. Z drugiej strony, spotkania warsztatowe w ramach Teatroteki to czas relaksu, czas spotkań z bardzo miłymi, wesołymi i mądrymi ludźmi, czas „nasycenia” ciekawymi spektaklami teatralnymi. Czuję się kulturalnie i intelektualnie „dopieszczona”;)

Aneta Pastuszak

Od siedemnastu lat pracuję w I LO w Rzeszowie, szkole z prawie trzystusześćdziesięcioletnią historią i tzw. tradycjami. Uczę języka angielskiego i od początku swojej pracy sięgam do teatru jako narzędzia do nauki języków obcych. Najpierw przygotowywałam grupy teatralne, które brały udział w Festiwalu Szkolnych Teatrów Obcojęzycznych, a teraz sama ten festiwal organizuję. Udało mi się reaktywować tę imprezę po kilkuletniej przerwie. Doświadczenie, jakie zdobyłam, będąc uczestnikiem, nasunęło mi kilka pomysłów, jak zmienić formułę tego przeglądu, aby młodzież i ich opiekunowie mieli poczucie satysfakcji i mogli jeszcze bardziej rozwinąć swój potencjał.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Trudno określić jednoznacznie rolę teatru w szkole, ale na pewno otwiera głowy, a może nawet i dusze. Jeśli jesteś widzem i konfrontujesz się z innym człowiekiem, problemem lub wizją, to zawsze znajdziesz tam coś ważnego dla siebie. Jeśli wchodzisz na scenę, to już inny świat. I tu czasem dobrze dać młodym ludziom wolność, wtedy czują się ważni, słuchani i wpuszczają nas do swojego świata. I to właśnie najbardziej lubię w tym, co robię.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Festiwal Szkolnych Teatrów Obcojęzycznych to przegląd sztuk w językach obcych przygotowanych w językach obcych przez uczniów szkół ponadgimnazjalnych pod opieką nauczycieli a w tym roku także aktorów. I to jest efekt udziału w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej. Trochę zmałpowałam funkcję tutora;) Oprócz tego w tym roku festiwal po raz pierwszy trwał dwa dni. Pierwszy dzień to były warsztaty – dla nauczycieli z Olą Drzazgą, a dla młodzieży z grupą AD HOC z Krakowa. To były naprawdę świetne zajęcia i super spektakl wieczorem. Drugi dzień to przegląd w Teatrze, dziewięć sztuk z pięciu miast. Widownia dopisała, momentami widzowie siedzieli nawet na podłodze. Wieczorem, zanim ogłosiliśmy werdykt, emocje sięgały zenitu.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Dzięki naszym spotkaniom mam poczucie, że to co robię, jest ważne i potrzebne, skoro spotykam ludzi, którzy robią podobne rzeczy i mają podobne problemy. W szkole często musimy uczestniczyć w różnorodnych szkoleniach – ale to podoba mi się najbardziej z dotychczasowych:).

Ewa Sikora

Pracuję w Zespole Szkół Specjalnych im. H. Szczerkowskiego w Grodzisku Mazowieckim. Prowadzę zajęcia edukacyjne, plastyczne z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie, jestem również wychowawcą jednego z Zespołów Edukacyjno-Terapeutycznych. Z zamiłowania jestem ceramikiem i wprowadzam w świat gliny nasze dzieciaki i młodzież na kółku ceramicznym. Na co dzień staram się wykorzystywać pedagogikę teatru dla urozmaicenia zajęć plastycznych. Z teatrem w szkole mam kontakt jako osoba tworząca scenografię, rekwizyty. Mam marzenie, by pojawiły się u nas elementy teatru lalek.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Warto sięgać po teatr w szkole ponieważ daje on nam ogromne możliwości aktywności twórczej dzieciaków. Łączy w sobie wiele innych sztuk jak plastykę, muzykę, taniec i wszystko co nam lub uczniom przyjdzie do głowy. Poprzez teatr możemy doświadczać świata, siebie, innych. 

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

W ramach programu Liderzy Szkolnej Teatroteki pracuję na małym przedstawieniem z okazji Święta Ziemi w naszej szkole. Mam nadzieję że uda nam się wprowadzić do niego elementy teatru lalek. Planuję także przeprowadzić artystyczno-teatralne warsztaty integracyjne z udziałem uczniów (również z innych szkół) w ramach Finału Konkursy Plastycznego „Niepełnosprawni są wśród nas" organizowanego przez naszą szkołę.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Udział w Teatrotece dał mi sposobność zmiany spojrzenia na teatr w szkole. Do tej pory postrzegałam go jako skończony produkt w postaci przedstawienia lub apelu. Teraz widzę go jako proces twórczy, który – oczywiście może – ale nie musi mieć konkretnego finału w postaci spektaklu. Dla mnie jest on teraz serią spotkań, doświadczeń, poszukiwań. Mam obecnie – oprócz plastyki, ceramiki – jeszcze jedną możliwość do prowokowania twórczej aktywności osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Liderzy Teatroteki Szkolnej dają mi też możliwość spotkania ludzi z ogromną pasją, z którymi mogę wymieniać się doświadczeniami i czerpać z ich ogromnej wiedzy o teatrze.

Daniel Stachuła

Na co dzień jestem nauczycielem. A dokładniej: mój czas zawodowy dzielę pomiędzy prowadzenie przedmiotu teatr w Prywatnej Szkole Podstawowej i Prywatnym Gimnazjum Gaudium et Studium w Poznaniu oraz bycie doktorantem Katedry Dramatu, Teatru i Widowisk Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie prowadzę zajęcia dla studentów i przygotowuję pracę doktorską poświęconą teatrowi muzycznemu.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Teatr w edukacji pozwala poszerzyć możliwości poznawcze w procesie uczenia się/nauczania. Wykorzystanie teatru w praktyce szkolnej tworzy płaszczyznę, w której nauczyciel i uczeń stają się dla siebie partnerami w odkrywaniu kolejnych meandrów wiedzy. Nieoczywiste metody aktywizują zarówno nauczyciela i ucznia, uwrażliwiają ich na siebie nawzajem i powodują zacieśnianie więzi emocjonalnej, która jest – w moim przekonaniu – bardzo istotna w procesie nauczania/uczenia się.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Pracuję nad cyklem warsztatów z zakresu pedagogiki teatru dla poznańskich nauczycieli, które zakończą się spektaklem muzyczno-teatralnym. Roboczy tytuł przedstawienia brzmi „Oratorium na sopran, baryton i chór pedagogów".

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Co mi daje udział w Teatrotece? Chwilę wytchnienia i zapał do pracy. Poszerzanie swojej wiedzy i eksplorowanie własnych emocji. Dawkę dobrej energii i ziarno twórczego niepokoju.

Małgorzata Stecz

W ubiegłym roku szkolnym zaczęłam pracę w świetlicy szkolnej. To miejsce ma swoje zalety i ograniczenia: mamy większą swobodę czasową, ale zapanowanie nad przestrzenią, to sztuka, jakiej się uczymy.

Dlaczego warto sięgać po teatr w szkole wg Ciebie?

Elementy języka teatru z powodzeniem można wykorzystywać podczas zajęć na świetlicy: do naszej codzienności należą zajęcia ruchowe i mini-warsztaty. Powoli oswajamy się z tym dziwnym językiem, jakim na co dzień mówi do nas sztuka. Pomagali nam w tym już pracownicy słupskich instytucji kultury – Teatru Lalki „Tęcza" i Polskiej Filharmonii „Sinfonia Baltica". Przed nami rewizyta w ich szacownych instytucjach. I dalsza zabawa w teatr, która być może zaowocuje świetlicowym spektaklem.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Organizuję międzyświetlicowy konkurs baśniowo-teatralny. W jury zasiądą pracownicy słupskich instytucji kultury, którzy ocenią, a może i docenią efekty naszych zmagań ze sztuką.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Teatroteka, to dla mnie możliwość wymiany doświadczeń, inspiracji, świeże spojrzenie na to, co jeszcze można zrobić. To energia, z którą wracam z każdego zjazdu i spotkania, i którą mogę podzielić się z innymi. To ważne doświadczenie, dzięki któremu zmieniam siebie, a przez to otaczającą mnie rzeczywistość. To uśmiech, który dostaję i ślę go dalej.

Agnieszka Zientarska

Jestem nauczycielką dyplomowaną, edukatorką, trenerką. Skończyłam filologię polską ze specjalnością filmoznawczo- teatrologiczną i filozofię na Uniwersytecie Opolskim. Jestem też stypendystką Uniwersytetu w Poczdamie i National Kaohsiung Normal University na Tajwanie. Uczę języka polskiego, etyki, edukacji filozoficznej, edukacji teatralnej i edukacji filmowej w Zespole Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego w Opolu. W ramach współpracy z Teatrem Lalki i Aktora w Opolu i Miejskiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Opolu piszę scenariusze lekcji szkolnych i opiekuję się klasami patronackimi.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

W ramach projektu w Zespole Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego w Opolu z klasą II PLP pracujemy nad spektaklem teatralnym, który nawiązywać będzie do historii Opolszczyzny i który wpisze się w szereg wydarzeń związanych z obchodami 800-lecia Opola.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Uczestnictwo w projekcie Liderzy Teatroteki Szkolnej daje mi możliwość pozyskania narzędzi do pracy z młodzieżą, rozwijania siebie. Udział w spektaklach teatralnych, festiwalach, dyskusjach i warsztatach poszerza nie tylko wiedzę, ale daje też szerszą perspektywę zjawisk kultury. Spotkania z innymi nauczycielami, a także pracownikami Instytutu Teatralnego w Warszawie, tutorami – są niewątpliwie inspiracją, wymianą doświadczeń, ale też wsparciem, do działań teatralnych.

Jolanta Rokacz

Jestem nauczycielem języka polskiego w Publicznej Szkole Podstawowej w Naczęsławicach.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Doświadczenie nauczyło mnie, że teatr jest w pracy z dziećmi niezwykłym narzędziem, przynoszącym czasem zaskakujące rezultaty: angażuje emocjonalnie, ujawnia umiejętności i pasje, o których sam właściciel nie miał czasem bladego pojęcia, pozwala zaistnieć tym, którzy na języku polskim nie zawsze kroczą w pierwszym szeregu.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Ponieważ pracuję w niewielkiej szkole, postanowiłam swoim projektem zaistniałym w ramach LTS objąć wszystkich uczniów. Często obserwuję, że nasz model edukacji stopniowo zasypuje w dzieciach naturalną ciekawość, a technologia podaje na tacy szybkie i gotowe rozwiązania. Uczniowie coraz rzadziej odkrywają, dochodzą do wniosków, fascynują się procesem, dotykają własnymi rękami. Widząc momenty, kiedy udaje się w nich rozbudzić pasję, wyzwolić dziecięcość i radość, i uznając ten potencjał za jak najbardziej naturalnie istniejący w człowieku, postanowiłam wejść z dziećmi do Ogrodu Wyobraźni, gdzie jest kolorowo, zaskakująco różnorodnie, gdzie trzeba użyć „szpadla" i popracować, ale efekt przynosi radość odprężenie, czasem zaskoczenie, bo w świecie wiele rzeczy wydaje się być takimi, a okazują się inne:) Maluchy będą budowały wielką pajęczą sieć i poznawały ogromną siłę tak delikatnej konstrukcji. Starsze dzieci skonstruują camera obscura i zapewne zadziwią siebie i innych światem widzianym do góry nogami. Inne dzieciaki przedstawią na scenie „Kota w Butach” na tle minimalistycznej scenografii, a kolejne nakręcą „Krótki film o emocjach". Jeszcze inna grupa odkryje niezwykły rytm w otaczającej nas rzeczywistości, bo różnorodność nie zakłada braku porządku. A wszystko zostanie „skonsumowane" w jednym dniu, gdy różnorodne pomysły, które zakwitały w klasach i na szkolnych korytarzach zostaną posadzone w jednym ogrodzie i będzie można podzielić się nimi ze wszystkimi. Projekt obliczany jest na tydzień, będę potrzebować do jego realizacji zaangażowania moich koleżanek i kolegów :)

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Udział w programie LTS, napełnił mnie przede wszystkim wielkim zaskoczeniem: „A więc to tak? Takie możliwości? Taki potencjał? Taka zabawa? Takie rezultaty współpracy małej grupki osób, które nigdy wcześniej się nie spotkały?" Sądząc z wymiany zdań pomiędzy uczestnikami programu, to chyba dość powszechne odczucie:) Prowadzący, którzy są obecni, a jednocześnie ich rola wydaje się ograniczać do wywołania iskry i cieszenia się z obserwacji tego, jak zaczyna w nas płonąć. Profesjonalizm, pozwalający odkryć uczestnikom, jak wiele sami posiadają i jak wspaniałe rezultaty daje połączenie tych "posiadłości" :)

Oliwia Dajnowiec

Jestem nauczycielem języka angielskiego w Szkole Podstawowej nr 51 w Gdyni

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Uważam, że edukacja teatralna ma wyjątkowe znaczenie w pracy z dziećmi: rozwija wyobraźnię, a dzięki możliwości umieszczenia siebie w innej niż zwykle roli, rodzi zrozumienie sytuacji innego człowieka. Udział w sztuce teatralnej, odgrywanie ról wspomaga ucznia w jego rozwoju, kształtuje osobowość – uczy współdziałania, daje możliwość oswojenia się z wystąpieniami publicznymi, integruje zespół.  Czynności towarzyszące pracy nad spektaklem teatralnym – warsztaty  z emisji głosu i recytatorskie, praca nad dykcją i usprawnieniem techniki aktorskiej – pozostawiają ślad w osobowości młodego człowieka, na długo po zakończeniu pracy na przedstawieniem – podnoszą poczucie własnej wartości, kształtują poprawną wymowę i uczą współpracy w grupie.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Pracuję nad przedstawieniem realizowanym w ramach przygotowań do programu Odyseja Umysłu. Moi uczniowie przygotowują spektakl, w który wplecione są przygody stworzonego przez nich pojazdu, postać opowiadającego o ukazanych wydarzeniach komentatora oraz trenera, a także wymyślona przez wychowanków forma rozrywki.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Udział w Teatrotece Szkolnej to dla mnie niesamowita przygoda. Uczestniczę w wyjątkowych warsztatach, z których czerpię wiele inspiracji do pracy z moimi uczniami. Mam możliwość obejrzenia wybitnych przedstawień, wystawianych w teatrach o uznanej renomie i jeszcze porozmawiać o nich z grupą ludzi, którzy mają dużą wiedzę z tej dziedziny, a to wszystko w doborowym towarzystwie prowadzących oraz innych uczestników. Czego chcieć więcej? :)

Jarosław Hebel

Jestem nauczycielem języka polskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 5 w Gdyni. Pracuję z młodzieżą gimnazjalną i licealną. Jako wychowawca otrzymałem klasę o profilu artystycznym. Poza lekcjami języka polskiego mam też zajęcia warsztatowe, na których wprowadzam moich uczniów w świat teatru.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Warto sięgać po teatr, bo jest on czymś żywym, dotyka bezpośrednio człowieka, uczy wrażliwości, usprawnia komunikację i otwiera na nowe doświadczenia. Oczywiście wszystko przy dobrej zabawie, bez której nie ma prawdziwej pasji.

Ponadto teatr pomaga w budowaniu mocniejszych więzi pomiędzy nauczycielem a jego uczniami, co znacznie ułatwia również samą naukę.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

W ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej pracuję z uczniami nad przygotowaniem przedstawienia kabaretowego z życia szkoły. Projekt ten jest podsumowaniem całorocznej warsztatowej zabawy w teatr i przedstawiony zostanie z okazji zakończenia Roku Szkolnego i 25 - lecia naszej szkoły.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Udział w programie Teatroteki Szkolnej jest dla mnie inspiracją do pracy z młodzieżą, zdobywaniem nowych doświadczeń, uczeniem się kreatywności, spotkaniem z ludźmi, dla których teatr jest ogromną pasją. Czuję się niezmiernie wdzięczny, że mogę czerpać z tego bogactwa.

Bożena Kowalik

Jestem nauczycielem języka polskiego w szkole podstawowej i wygaszanym gimnazjum. Prowadzę szkolny Teatr „DU-CHA”.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Zabawa w teatr rozwija kreatywność, pomaga walczyć z kompleksami, poszerza horyzonty, uczy współdziałania i współodpowiedzialności. Pozwala nie zwariować w szkole nie tylko uczniom, ale przede wszystkim nauczycielowi

Izabela Mańkowska-Salik

Prowadzę od kilku lat przedszkola niepubliczne w Olsztynie, gdzie bardzo duży nacisk kładziemy na edukację przez teatr. Ja w przedszkolu prowadzę zajęcia teatralne oraz sportowe w 4 grupach wiekowych od 2,5 do 6 lat.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole? 

Teatr to świat wyjątkowy, gdzie zarówno dziecko jak i dorosły mają szansę nauczyć się wrażliwości, otworzyć się na nowe doświadczenia. Zajęcia teatralne rozwijają elastyczność u dziecka, pobudzają kreatywność, oddziałują na sferę emocjonalną dziecka, wspomagają spontaniczną aktywność, usprawniają komunikację i współpracę w grupie. Podczas zajęć dzieci angażują wszystkie zmysły, co współgra z ich sposobem postrzegania świata.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

W ramach programu LTS przygotowuję pokaz pracy warsztatowej/spektaklu (proces trwa, więc trudno jeszcze na ten moment dookreślić) na 25 maja na Dzień Mamy i Taty. Pracuję z dwiema grupami: Grupą Muminków (dzieci 5-letnie) i z Grupą Pszczółek (dzieci 6-letnie). Wykorzystujemy teksty Maliny Prześlugi z książki Ziuzia. Dzieci dokonały wyboru kilku opowiadań i teraz „rozbieramy" tekst na czynniki pierwsze, by potem ponownie wszystko złożyć. 

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej? 

Dla mnie udział w programie to przede wszystkim poznawanie i odkrywanie siebie na nowo w pracy z dziećmi. Uczę się uważności, elastyczności, spontaniczności, zaufania dzieciom i podążania za nimi. Wartością dodaną jest kontakt z pozostałymi uczestnikami, z którymi dzielimy się swoim doświadczeniem. 

Lilia Szczepaniak

Jestem nauczycielką  języka polskiego w V Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Warto sięgać po różnorodne formy pracy z uczniami, a jedną z nich jest kontakt ze sztuką. Działania teatralne rozbudzają  kreatywność, skłaniają do refleksji nad możliwościami wyrażenia siebie, do szukania języka symbolicznego, rozwijania wyobraźni. Wchodzenie w role pozwala młodym aktorom na głębsze rozumienie różnych emocji i postaw, rozwój twórczej ekspresji, wspólne tworzenie i wchodzenie w inne światy, ale w bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem. 

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Tegoroczny projekt szkolnego Teatru Piątka dotyczy scen z życia szkoły. Piszemy scenariusze i pracujemy nad etiudami. 

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Cenię sobie możliwość wymiany doświadczeń, konfrontowanie sposobów swojej pracy z działaniami innych nauczycieli. Projekt pozwala na pogłębienie wiedzy z zakresu  pedagogiki teatru i poznanie atrakcyjnych narzędzi pracy. Zaproponowany przez Instytut Teatralny program zajęć jest urozmaicony, a ciekawym dopełnieniem warsztatów i własnych działań jest możliwość obejrzenia interesujących spektakli, zrealizowanych w różnych konwencjach. 

Magdalena Wolna-Rumin

Jestem nauczycielem języka angielskiego w zespole szkół ogólnokształcących.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Teatr może być odskocznią od rutyny szkolnej (dla ucznia i dla nauczyciela). Pozwala uwolnić pozytywne emocje, uczy umiejętności miękkich (współpracy, wyrażania swojego zdania, wyrażania i przyjmowania pochwał i krytyki). Rozbudza kreatywność, uczy zaufania do innych i odpowiedzialności za siebie, innych i za wspólne dzieło.

Warto sięgać po teatr w szkole, bo Finis corona opus – koniec wieńczy dzieło – ze względu na uczucie zadowolenia i satysfakcji wynikające ze zrealizowania zadania (przedstawienia). Chociaż nie tyle chodzi o sam spektakl, co o proces czyli pracę nad nim.

Teatr w szkole może się również łączyć z sukcesem osobistym – znalezieniem siebie w nowej roli, odkryciem w sobie nowych umiejętności, (być może) z zajęciem innej pozycji w grupie. 

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Realizuję z klasą trzecią gimnazjum projekt SCHOOL PROJECT ENGLISH który przedstawia jak może wyglądać życie szkolne oczami różnorako utalentowanych osobników. projekt jest realizowany po angielsku i będzie wystawiony na zakończenie roku szkolnego.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Wszystko to, co napisałam powyżej i mnóstwo stresu (wyjdzie?/ nie wyjdzie?). Oraz dobrze się bawię.

Izabela Kuriata

Jestem nauczycielką historii i WOS-u w Publicznym Gimnazjum Nr 1 im. Króla Jana Kazimierza w Głogówku oraz instruktorem teatralnym w Krapkowickim Domu Kultury.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Praca z młodzieżą na zajęciach teatralnych jest dla mnie, jako pedagoga, niezwykle ciekawa i cenna. Pozwala mi „wejść” w świat gimnazjalisty i go zrozumieć. Daje mi możliwość zobaczenia szkoły, nauczycieli, rodziców i otaczającego świata ich oczami. Teatr stanowi też znakomitą metodę dydaktyczno-wychowawczą. Pozwala rozwijać uczniom własną osobowość i kreatywność, rozpoznawać własne uczucia oraz odbierać emocje otoczenia. Stanowi także istotny składnik wychowania humanistycznego, poprzez kształtowanie postaw estetycznych uczniów i rozwój ich pasji. Aktywność ta ujawnia się w różnej postaci: słownej, muzycznej, plastycznej, ruchowej. Teatr staje się zatem miejscem integracji różnych dziedzin sztuki i różnych osobowościowo osób. Teatr, stanowiący syntezę sztuk, posługujący się rozmaitymi znakami i metaforami jest znakomitym pryzmatem, poprzez który można spojrzeć na kulturę jako wielowymiarowy, różnorodny obszar, dialogujących ze sobą tekstów.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

W ramach programu Liderów Teatroteki Szkolnej prowadzę kółko teatralne z 12-osobową grupą gimnazjalistów. Praca kółka teatralnego jest podzielona na dwa semestry. Na zajęciach podczas I semestru zapoznałam uczniów z założeniami improwizacji teatralnej oraz sposobami jej praktycznego wykorzystania. Podczas zajęć opartych na ćwiczeniach improwizacji teatralnej odgrywanie scenek, było tylko drogą do celu, jakim są skuteczna komunikacja, błyskawiczne reagowanie na zmiany, nauka oddawania kontroli, umiejętność radzenia sobie w zaskakujących sytuacjach, akceptacja własnych błędów, akceptacja zastanych ofert i sytuacji jakie poddaje nam życie i inni ludzie, nadawanie odpowiedniego kierunku zastanym sytuacjom i wiele innych. Na zajęciach poprzez odpowiednie ćwiczenia została też wzbudzona świadomość oddziaływania języka na innych ludzi oraz wrażliwość na kulturę żywego słowa. Praca II semestru w założeniu ma przynieść spektakl finalny. Spektakl teatralny będzie wypowiedzią całego zespołu, a jego realizacja stanowi wynik ścisłego współdziałania wszystkich uczestników. Dla mnie najistotniejszy jest sam proces tworzenia, nie finalny spektakl. Na tym etapie praca opiera się na szeregu prób, które będą prowadzić do powstania spektaklu. Jest to m.in. budowanie postaci i przestrzeni scenicznej, tworzenie postaci poprzez gest i ruch, budowanie napięcia scenicznego przez ruch, gest i muzykę, ogrywanie przestrzeni scenicznej i rekwizytów, a także ćwiczenia z dykcji i artykulacji usprawniające aparat mowy. Na warsztat pracy wzięliśmy tekst Maliny Prześlugi „Dziób w dziób”. Spektakl powstaje w żywym planie. Premiera szkolna planowana jest na maj 2018 r. 

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Udział w programie dał mi możliwość zapoznania się z pojęciem i narzędziami pracy pedagogiki teatru. Mogłam poznać ciekawych ludzi, poszerzyć moje teatralne horyzonty oraz wymienić się doświadczeniami z innymi instruktorami teatralnymi. Spotkania z tutorką były niezwykle inspirujące i wspierały realizację mojego projektu.

Anna Szyszka

Jestem nauczycielką języka polskiego w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Woli Rębkowskiej
i Publicznej Szkole Podstawowej im. Armii Krajowej w Rębkowie. Pracuję z młodzieżą gimnazjalną
oraz dziećmi z klasy czwartej i siódmej. Od siedemnastu lat prowadzę szkolny Teatr  Niepokój.

Dlaczego według Ciebie warto sięgać po teatr w szkole?

Teatr daje młodzieży bezpieczną przestrzeń wypowiedzi o sobie, o tym, co ich interesuje czy niepokoi. Jestem przekonana, że scena teatralna umożliwia młodym ludziom przyjrzenie się sobie, swoim rówieśnikom i światu. Oczywiście rozwojowi i wzajemnemu poznawaniu się sprzyja nie tylko proces powstawania spektaklu czy zabawy teatralno-dramowe, ale również rozmowy i wspólnie podejmowane różnorodne działania.

Nad jakim projektem pracujesz w ramach programu Liderzy Teatroteki Szkolnej?

W ramach projektu LTS prowadzę dwa projekty. Jeden w gimnazjum z grupą teatralną, a drugi z uczniami klasy siódmej w szkole podstawowej.

„Biegnij!” – to projekt społeczno-artystyczny dla członków prowadzonego przeze mnie Teatru Niepokój. Jego celem jest wspieranie inicjatyw i kreatywności młodych ludzi, uwrażliwienie na potrzebę bliskości i wartości oraz promowanie teatru tworzonego z dziećmi. Prowadzę go z intencją przełożenia idei Jana Dormana i Krystyny Miłobędzkiej na konkretne działania. Projekt zakłada przygotowanie spektaklu
i działania artystycznego o lokalnym charakterze. Realizowany jest od października 2017r. do czerwca 2018r.

„Sekret” – to projekt adresowany do uczniów klasy VII, dzieci niezwiązanych na co dzień
z teatrem. Jego celem jest integracja i rozwój kompetencji społecznych, ze szczególnym naciskiem na uważność i szacunek dla siebie oraz do drugiego człowieka. Finałem działań, które trwają od listopada 2017 do czerwca 2018, będzie przygotowanie pokazu i zaprezentowanie go lokalnej społeczności.

Punktem wyjścia dla działań z obszaru obu projektów jest doświadczenie każdego
z uczestników, ponieważ odwołanie do codziennego użycia znaków, symboli i do codziennych motywacji prowadzi w wyniku działania teatralnego do odkrywania nowych połączeń między tymi znakami i używania ich
w odmiennym od codziennego kontekście. W pracy na tym obszarze kluczowe jest dla mnie poszukiwanie nowych form wyrazu – praca nad ciałem, z ciałem, z tekstem, słowem, wspomnieniami, szukanie formy i treści w ruchu. Pracę opieram głównie na improwizacji. Oba projekty przede wszystkim służą powstawaniu doświadczenia i relacji – z sobą samym, z innymi i ze światem.

Co Ci daje udział w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej?

Udział w projekcie LTS pozwala mi poprzez odniesienia do idei pedagogiki teatru na krytyczny namysł nad moim sposobem pracy z grupą, tym samym wzmacnia moje kompetencje pracy teatralnej z amatorami. Bardzo ważne jest dla mnie także uczestniczenie i obserwowanie świetnie skonstruowanych warsztatów i sposobu działania prowadzących zajęcia, a także partnerska współpraca z tutorem, przede wszystkim ze względu na doskonalenie mojego warsztatu pracy oraz potencjału przywódczego. Dużym plusem jest wspólne uczestnictwo grupy w wydarzeniach teatralnych i rozmowy okołospektaklowe. LTS to także energia i pasja płynąca od współuczestników programu.

Diana Jonkisz

Absolwentka scenografii krakowskiej ASP, Wrocławskiej Szkoły Projektowania Ubioru, PWST we Wrocławiu, nagrodzona nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie wybitnych osiągnięć artystycznych, stypendystka rektora PWST. Ukończyła również studia podyplomowe dla menadżerów kultury Uniwersytetu Wrocławskiego. Aktorka Zdrojowego Teatru Animacji w Jeleniej Górze. Współtworzy „Cichy Teatr”, w którym tworzy scenografie, gra, prowadzi warsztaty dla dzieci i młodzieży. Współpracuje z instytucjami i organizacjami pozarządowymi, podejmując działania artystyczne i pedagogiczne.

Anna Jadwiga Nowak

Instruktor teatralny, animator kultury, arteterapeutka. Od ponad 12 lat prowadzi zajęcia teatralne i działania animacyjne. Inicjatorka i koordynatorka ponad 20 projektów edukacyjno-społecznych (m.in. „Lwt" w Tomaszowie Maz. i Będzinie, „Pokój Opowieści", „Mali Bajarze"). Stypendystka MKiDN w dziedzinie edukacji i animacji kultury. Specjalista ds. edukacji w ŚTLiA Ateneum. Absolwentka m.in. filologii polskiej o specjalności teatrologicznej i nauczycielskiej (UMK Toruń), Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży (AST Wrocław), kursu Arteterapia – kultura przeciwko wykluczeniu (Centrum Łowicka).

Elżbieta Huculak

Ukończyła Etnologię i Antropologię Kulturową na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 12 lat pracuję we Wrocławskim Teatrze Lalek, w którym jest odpowiedzialna za rozwój widowni i bezpośredni kontakt z widzem. Od kilku lat prowadzi warsztaty teatralne i pedagogiczno-teatralne w ramach projektu miejskiego „Szkoła w mieście”. W 2018 roku uczestniczyła w warsztatach organizowanych przez Instytut Teatralny – Szkoła Pedagogów Teatru – Jak zbudować warsztaty do spektaklu . W lipcu 2018 prowadziła warsztaty w ramach programu Lato w Teatrze.

Emilia Adamiszyn

Animatorka i teatrolożka. W Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze inicjuje i koordynuje działania z zakresu edukacji i pedagogiki teatru, prowadzi działania teatralne z grupami międzypokoleniowymi. W latach 2009-2012 prezeska Stowarzyszenia Inicjatyw Kulturalnych Tartak. Ze stowarzyszeniem w latach 2011-2018 współorganizowała półkolonie Lato w teatrze.

Absolwentka filologii polskiej i etnologii UMK. Ukończyła Podyplomowe Studia Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży (PWST Wrocław).

Justyna Droń

Artystka i pedagog, zajmuje się alternatywną edukacją artystyczną i szeroko rozumianą ekspresją twórczą. Absolwentka Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego, kierunek Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. Autorka koncepcji zrealizowanych warsztatów dla dzieci, zajęć twórczych, programów edukacyjnych do wystaw sztuki współczesnej, warsztatów graficznych, akcji artystycznych w przestrzeni miejskiej, wystaw i oprowadzań po wystawach. Autorka publikacji dla dzieci oraz przewodników po wystawach sztuki współczesnej. Koordynatorka programu edukacyjnego w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie.

Agnieszka Chełkowska

Asystent artystyczny ds. edukacji w Teatrze Nowym. Twórca projektów edukacyjnych: Rodzice w Nowym, Nowy czyta dzieciom itp. Koordynuje warsztaty teatralne dla publiczności. Współorganizuje z ODN kursy, konferencje promujące nowości książkowe np. z J. Asherem autorem „13 powodów”. Z działaniami wyszła poza teatr pracując z NGO, policją czy grupami terapeutycznymi. Doświadczenia nabierała jako wolontariusz wydarzeń artystycznych. Poszerzała pasje, klarowała cele zawodowe studiując zarówno pedagogikę w SW w Bydgoszczy, jak i wokal na Akademii Muzycznej. Zdobytą wiedzę przekuła na pracę z dziećmi metodą M. Montessori i E. Gordona. Współtworzyła projekty dot. promocji rozwoju artystycznego dzieci, młodzieży, a także osób niepełnosprawnych. Koordynator działań Artystów na Festiwalu Gwiazd (Międzyzdroje, 1997-2005). Prywatnie dumna mama 12 latka.

Joanna Stoike-Stempkowska

Aktorka i pedagog teatralny w Państwowym Teatrze Lalki „Tęcza” oraz pedagog w Młodzieżowym Domu Kultury w Słupsku. Od 18 lat prowadzi zajęcia z dziećmi, młodzieżą oraz z osobami dorosłymi (studentami i nauczycielami). W tym czasie ukończyła Studium Aktorskie Teatrów Lalkowych przy Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie, filologię polską w Akademii Pomorskiej w Słupsku, Podyplomowe Studium Dramy Pedagogicznej na Uniwersytecie Gdańskim oraz wiele kursów i szkoleń (m.in. kurs dramy organizowany przez ASSISTEJ). Współpracuje z instytucjami kulturalnymi (stowarzyszeniami, domami kultury, bibliotekami) oraz placówkami oświatowymi (szkołami, przedszkolami, ODN-em), prowadząc warsztaty teatralne i dramowe. W macierzystej instytucji – Teatrze „Tęcza” – współkoordynuje i opracowuje działania z zakresu pedagogiki teatru skierowane do nauczycieli oraz projekty adresowane bezpośrednio do dzieci i młodzieży.

Katarzyna Peplinska

Pedagożka teatru. Absolwentka performatyki na UJ, doktorantka w Katedrze Peformatyki UJ. Pracuje w Teatrze Horzycy w Toruniu i współpracuje z Teatrem Ludowym w Krakowie przy projekcie „Przewodnicy zmysłów”. Pracuje m.in. z osobami z niepełnosprawnościami. Współtwórczyni (razem z Darią Kubisiak) spektaklu „Chór Performatyków”, który otrzymał wyróżnienie na Forum Młodej Reżyserii 2016. Uczestniczka wielu kursów m.in. ,,Akademia Miasta. Prototyp”(Fundacja Malta) oraz Studium Kultury Społecznej (Instytut Studiów Zaawansowanych). Uczestniczka kursu choreografii eksperymentalnej.

Aleksandra Filipek

Kierownik działu edukacji w Operze Bałtyckiej w Gdańsku. Z wykształcenia filolog germański i pracownik socjalny (specjalizacja animator społeczny), absolwentka studiów podyplomowych Pedagogika Teatru współorganizowanych przez  Instytut Kultury Polskiej przy Uniwersytecie Warszawskim i Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Od trzech sezonów koordynuje i realizuje działania edukacyjne, w tym warsztaty teatralne oraz wydarzenia dla widzów w różnym wieku, m.in. spektakle familijne. Posiada doświadczenie w realizacji projektów i koordynacji występów gościnnych.

Natalia Grzędzińska

Pedagog teatru, edukatorka teatralna. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie oraz Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia w Białymstoku w klasie skrzypiec. Specjalistka ds. projektów edukacyjnych w Teatrze Powszechnym im. Z. Hübnera. Koordynatorka działań edukacyjnych w ramach Festiwalu Miasto Szczęśliwe. Jako instruktorka teatralna od 5 lat związana z Ogniskiem Teatralnym Teatru Ochoty. Współpracowała z Manufakturą Rozwoju Artystycznego, Fundacją Artystyczną Młyn. Przez kilka lat związana z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, gdzie prowadziła warsztaty edukacyjne i współtworzyła program edukacji. Swoje umiejętności doskonaliła na wielu warsztatach, festiwalach i konkursach.

Paulina Chodnicka

Pracuje w dziale programowo-­literackim Teatru Polskiego w Warszawie, gdzie realizuje działania edukacyjne. Dwukrotnie nagrodzona Warszawską Nagrodą Edukacji Kulturalnej: w 2017 za projekt "Na premierze się nie skończy!" realizowany z Młodzieżowym Ośrodkiem Wychowawczym i w 2018 za program edukacyjny Teatru Polskiego "Szkoła Widzów". Absolwentka Zarządzania kulturą i Filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Wyszehradzkiej Akademii Zarządzania Kulturą. Współzałożycielka Fundacji Pracownia Inspiracji Społecznych. Pasjonatka cyrku, który wzmacnia.

Paulina Wenderlich

Absolwentka stosunków międzynarodowych oraz dziennikarstwa i komunikacji społecznej, doktorantka w Instytucie Nauk Politycznych UKW. Współorganizatorka cyklu konferencji naukowych dotyczących sztuki zaangażowanej i relacji sztuka-polityka. Współredaktorka publikacji ”Kultura zaangażowana. Szkice społeczno-polityczne” oraz „Wojna jako źródło inspiracji w kulturze i sztuce - literatura, propaganda, tożsamość”. Od 10 lat zawodowo związana z Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Specjalizuje się w rzecznictwie prasowym. Wspiera realizację projektu „Struktury Kultury” realizowanego w ramach ministerialnego programu „Bardzo Młoda Kultura”. Absolwentka kursu instruktorskiego dla pedagogów teatru organizowanego przez Śląskie Laboratorium Pedagogiki Teatru.

Monika Tomczyk

Agata Kędzia

Edukatorka w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, studentka Wiedzy o Teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Współorganizatorka i absolwentka pierwszej edycji kursu Laboratorium Pedagogiki Teatru (realizowanego we współpracy Teatru Zagłębia i Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Sosnowcu od 2019 r.). Współpracuje z Teatrem Śląskim im. St. Wyspiańskiego w Katowicach w ramach cyklu Premier Studencko-Nauczycielskich. Absolwentka 4. edycji Szkoły Krytyki Teatralnej portalu Teatralny.pl. Publikowała na łamach „nietak!tu”, „ArtPapieru”, „e-teatru”, „Opcji", „Czasu Kultury”, redagowała dział Teatr w magazynie „Reflektor – rozświetlamy kulturę”. W wolnych chwilach współtworzy Redakcję Ogólnopolskiej OFFensywy Teatralnej, gdzie realizuje działania promocyjne i animacyjne na rzecz rozwoju polskiego offu.

Patrycja Kita

Koordynatorka wydarzeń artystycznych w Teatrze im. Wandy
Siemaszkowej w Rzeszowie. Zajmuje się organizacją, promocją i
koordynacją wydarzeń o charakterze edukacyjnym: Dyskusyjnego Klubu
Teatralnego, Dnia Dziecka oraz innych imprez. Ponadto obsługuje
patronaty medialne i dziennikarzy akredytowanych.
Poza teatrem prezeska fundacji Przystań Blisko, promującej komunikację w
duchu Porozumienia bez przemocy, Rodzicielstwo Bliskości oraz
pozaszkolne formy edukacji.

Marta Małgorzata Kwapisz

W Olsztyńskim Teatrze Lalek jest kierownikiem literackim, zaś jako pedagog teatru prowadzi spotkania i warsztaty po spektaklach. Ukończyła wiedzę o teatrze (UAM) oraz Szkołę Pedagogów Teatru (Instytut Teatralny). Zainicjowała i prowadziła projekty “Lekcje w teatrze” (Bardzo Młoda Kultura) oraz „ANIMACJA! - warsztaty dla dzieci” (Edukacja Kulturalna). Na wielu wyjazdach kolonijnych zdobyła doświadczenie jako opiekun Młodych Agentów, a także – rycerzy Jedi. Pracowała w poznańskich teatrach oraz NGO. 

Juliusz Lichwa

Główny specjalista ds. edukacji Teatru Polskiego we Wrocławiu. Edukacją pozaszkolną zajmuje się od 10 lat. Z wykształcenia historyk. Przez kilka lat edukator warszawskiego Domu Spotkań z Historią. Od 2014 na Dolnym Śląsku: koordynował program edukacyjny RODM Wrocław, następnie pracował w Centrum Historii Zajezdnia. Od 2017 r. w Teatrze Polskim, w którym stworzył i koordynuje programy edukacji teatralnej „Akademia 1212” oraz „Scena Seniora”.

Weronika Łucyk

Absolwentka teatrologii i kultury współczesnej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz Szkoły Pedagogów Teatru organizowanej przez Instytut Teatralny w Warszawie. Jako krytyk teatralny publikowała m.in. w "Didaskaliach" i Internetowym Magazynie "Teatralia", a także na portalach teatralny.pl i taniecpolska.pl. W Teatrze Wybrzeże pracuje jako pedagog teatru - prowadzi warsztaty oraz spotkania z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Współpracuje z Instytutem Teatralnym jako autorka scenariuszy na portal Teatroteka Szkolna. Prowadzi zajęcia z podstaw pedagogiki teatru dla studentów wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Gdańskim.

Monika Mioduszewska-Olszewska

Kulturoznawczyni, animatorka kulturalno-społeczna, przewodniczka. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie i przygotowania pedagogicznego w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku. Od 2010 roku pracuje jako konsultantka programowa w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku, gdzie zajmuje się m.in. edukacją teatralną. Absolwentka kursów „Teatr ze społecznością” i „Rainbow of desire” prowadzonych przez Fundację Edukacji i Kultury Drama Way. Prowadzi zajęcia z edukacji filmowej, m.in. dla dzieci i młodzieży w ramach projektu Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej. Aktywistka antyprzemocowa, współtwórczyni ogólnopolskiej Antyprzemocowej Sieci Kobiet-ASK, od lat organizuje w Płocku happening przeciwko przemocy wobec kobiet "Nazywam się Miliard/One Billion Rising".
Od kilku lat współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie – uczestniczyła w Szkole Pedagogów Teatru, współtworzyła „Spacerownik Teatralny”, od 2019 roku tworzy scenariusze dla Teatroteki szkolnej.

Od 2019 roku studiuje pedagogikę teatru na Uniwersytecie Warszawskim.

Agnieszka Misiewicz

Magdalena Musiał

Ukończyła Wiedzę o teatrze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, aktualnie studiuje Pedagogikę spec. Poradnictwo i Pomoc Psychopedagogiczna. Pracuje w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie na stanowisku specjalisty ds. edukacji.

Martyna Paliś

Absolwentka filologii polskiej ze specjalnością antropologiczno-kulturową na Uniwersytecie Jagiellońskim. Animatorka i promotorka kultury, koordynatorka projektów kulturalnych, specjalistka ds. mediów i PR w Teatrze Łaźnia Nowa. Była koordynatorką i organizatorką programu Centrum Edukacji Teatralnej dla pracowników oświaty i sektora kultury  podnoszącego kompetencje z zakresu pedagogiki teatru i edukacji teatralnej. W Łaźni Nowej od 2018 roku zaangażowana jest w Festiwal Mała Boska Komedia oraz w „Jawne Komplety”, w którym to widzowie są współtwórcami ścieżki edukacyjnej do spektakli repertuarowych teatru.

Beata Pielesiak

Absolwentka Podyplomowych Studiów dla Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. Pracuje w Dziale Marketingu Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi, w którym koordynuje działania edukacyjne. Doświadczenie pedagogiczne zdobywała jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 26 im. Armii ,,Łódź" w Łodzi. W latach 2013-2015 asystent dyrygenta w Akademickim Chórze Politechniki Łódzkiej i Stowarzyszeniu Śpiewaczym "Harmonia" w Łodzi. Założycielka i dyrygentka męskiego chóru Dysonans. Chórzystka Chóru Kameralnego Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego w Kaliszu, Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Z chórami tymi koncertuje w kraju i za granicą (Włochy, Macedonia, Niemcy, Hiszpania, Rumunia, Czarnogóra, Ukraina, Grecja).

Agata Pietruszewska

Animatorka kultury na co dzień związana z Nowym Teatrem im. Witkacego w Słupsku. Autorka i koordynatorka wielu projektów, spośród których najważniejsze to: „Lato w Teatrze” (2018), Polsko-Rosyjska Wymiana Młodzieży (2017, 2019), „Krytykuj mądrze” w ramach Sieci Kultury (2018). Organizatorka Festiwalu Teatralnego Scena Wolności (2018, 2019) a także licznych warsztatów, prowadzonych przez polskich i zagranicznych artystów. Współpracuje z wieloma teatrami i organizacjami (m.in. Teatrem "Rondo", Teatrem Lalki "Tęcza", Stowarzyszeniem Zakład Pracy Twórczej, Stowarzyszeniem „Razem dla Dwójki”). Absolwentka Szkoły Liderów Przedsiębiorczości Społecznej. Pasjonatka kultury rosyjskiej.

Magdalena Szuster

Nauczycielka i pedagożka z ponad dwunastoletnim stażem. Specjalistka ds. edukacji i rozwoju widowni w Teatrze Muzycznym w Łodzi, w którym od dwóch lat inicjuje, koordynuje i realizuje działania z zakresu edukacji kulturalnej. Wykładowczyni w Zakładzie Literatury Amerykańskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Absolwentka Studium Doktoranckiego Języka, Literatury i Kultury Uniwersytetu Łódzkiego; doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Autorka licznych publikacji naukowych i prelegent międzynarodowych konferencji naukowych w zakresie teatru i dramatu amerykańskiego w Polsce.

Maria Babicka

Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie m. in. odpowiada za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze i współtworzy zespół badaczy edukacji teatralnej. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, w którym współrealizuje takie projekty jak: „Akcja Labirynt", „Kierunek Teatr" czy „Teatranki". Współpracowała z Teatrem Lalek Guliwer w Warszawie, gdzie koordynowała dwa projekty: „Laboratorium Teatralno-Pedagogiczne" i „Podróże edukacyjne Teatru Guliwer", a także projektowała i realizowała cykle warsztatów teatralno-pedagogicznych przed premierami.

Małgorzata Adamczyk

Absolwentka filologii polskiej i wiedzy o teatrze na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Inkubatora Animacji Kultury, słuchaczka w Szkole Jana i Haliny Machulskich, przez pięć lat związana z Teatrem ITP. Odpowiada za kształt i program Działu Edukacji Teatralnej Teatru Hansa Christiana Andersena w Lublinie. Specjalizuje się w tworzeniu warsztatów wprowadzających do spektakli oraz działań parateatralnych mających na celu rozwój widowni i przygotowanie widza do świadomego odbioru sztuki. Instruktorka teatralna w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury w Lubartowie, nauczycielka zajęć edukacyjno-teatralnych w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Nałkowskiej w Lublinie, tegoroczna stypendystka Prezydenta Miasta Lublina (realizuje projekt Edu-akcja teatralna).

Aleksandra Drzazga

Nauczycielka języka francuskiego oraz autorskiego przedmiotu Wychowanie do Twórczości-teatr w Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. ks. J. Szafranka w Bytomiu. W swojej szkole od 2006 realizuje programu Klas Aktywności Twórczej, którego jest współautorką. Ukończyła filologię romańską na Uniwersytecie Wrocławskim, studia podyplomowe Reżyseria Teatru Dzieci i Młodzieży PWST Wrocław i Kurs Mistrzowski dla absolwentów RTDiM przy PWST Wrocław. Uczestniczyła jako Liderka pierwszej edycji Programu Liderzy Teatroteki Szkolnej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Prowadziła warsztaty z zakresu edukacji kulturowej i edukacji teatralnej m.in. w programie Narodowego Centrum Kultury „Bardzo Młoda Kultura". Zainicjowała działanie Bytomskiej Sceny Teatroteki Szkolnej i współtworzyła Cykl Warsztatów Interdyscyplinarnych dla nauczycieli Akcja Edukacja w Bytomskim Centrum Kultury. Autorka publikacji i scenariuszy dla nauczycieli z zakresu edukacji kulturowej i teatralnej.

Maria Babicka

Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie m. in. odpowiada za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze i współtworzy zespół badaczy edukacji teatralnej. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, w którym współrealizuje takie projekty jak: „Akcja Labirynt", „Kierunek Teatr" czy „Teatranki". Współpracowała z Teatrem Lalek Guliwer w Warszawie, gdzie koordynowała dwa projekty: „Laboratorium Teatralno-Pedagogiczne" i „Podróże edukacyjne Teatru Guliwer", a także projektowała i realizowała cykle warsztatów teatralno-pedagogicznych przed premierami.

Aleksandra Kolan

Aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (od 2011 r.) oraz absolwentka pedagogiki o specjalności animacja społeczno-kulturalna. Uczestniczyła w warsztatach Szkoły Pedagogów Teatru organizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od 2006 prowadzi warsztaty teatralne i integracyjne dla dzieci i młodzieży, ma doświadczenie w pracy z osobami ze środowisk wykluczonych. Założycielka grupy „Czarodziejski dywan” realizującej spektakle dziecięce, festyny i warsztaty dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, działającej pod patronatem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Autorka tekstów, bajek i scenariuszy oraz reżyserka przedstawień teatralnych dla dzieci i młodzieży. Od 2016 roku jest asystentem wykładowcy w Studium Aktorskim im. Aleksandra Sewruka. W roku 2016 była instruktorką w projekcie „Tolerancja – miejsce dla każdego” realizowanym w ramach programu Lato w teatrze.

Dorota Kowalkowska

Teatrolożka, pedagożka teatru w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (wcześniej na stanowisku kierowniczki literackiej). Koordynuje i prowadzi działania edukacyjne dla młodzieży, dorosłych, seniorów, nauczycieli. Prowadzi młodzieżową grupę „Cienie Teatru”, której działania skupiają się w obszarze teorii teatru. Kuratorka działań z zakresu edukacji teatralnej – wraz z Iwoną Nowacką przygotowała dwie edycje (2014, 2016) Dni Dramaturgii dla Młodzieży „Z ogniem w głowie”, wraz z Pawłem Sakowiczem – dwie edycje (2016, 2017) programu edukacji tanecznej „PORUSZYCIELE#WAŁBRZYCH” realizowanego z młodzieżą. Pisze w „Dwutygodniku”, „Notatniku Teatralnym”, publikowała w „Dialogu”, „Res Publice Nowej”, „Alternatives Théâtrales”.

Joanna Krukowska

Pedagożka teatru, animatorka społeczno-kulturalna. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego jako koordynatorka programu Lato w teatrze. Członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Założyła i prowadziła grupę teatralną na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie, gdzie studiowała pedagogikę o specjalności Animacja Społeczno-Kulturalna. Absolwentka Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży w PWST we Wrocławiu. Zainicjowała i prowadzi stałą grupę „nieLETNICH krytyków teatralnych”. Wraz rodzicami i dziećmi przygotowywała performans w przestrzeni wystawy w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w ramach projektu „HACKING. Pisarze na wystawie" oraz spektakl "Letnie wakacje. Niezła propozycja". Prowadzi liczne warsztaty dla rodzin, dzieci i młodzieży, a także warsztaty dla edukatorów. 

Katarzyna Krzywicka

Menedżerka kultury, animatorka społeczności lokalnych. Angażuje się w pracę ze społecznością w Gminie Jabłonna, gdzie pracuje jako dyrektorka Gminnego Centrum Kultury. Prowadzi zajęcia twórcze i teatralne dla dzieci z wykorzystaniem metod pedagogiki teatru, od wielu lat pracuje z młodzieżą. Zrealizowała dwie edycje projektu dla młodzieży „IMPRO LATO” (w 2015 i 2016 roku) w ramach programu Lato w teatrze. Głównym obszar jej zainteresowań stanowi partycypacja członków lokalnych społeczności w życiu kulturalnym, społecznym i obywatelskim. Ukończyła Międzyobszarowe Indywidualne Studia Humanistyczno-Społeczne (KUL) oraz filologię polską ze specjalnością teatrologiczną (UMCS), Inkubator Animacji Kultury (Warsztaty Kultury w Lublinie), Szkołę Pedagogów Teatru (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Laboratorium Edukacji Twórczej (CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie).

Dorota Ogrodzka

Pedagożka teatru, reżyserka, performerka, badaczka, animatorka kultury, trenerka. Przez cztery lata pracowała w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, gdzie założyła i prowadziła Młodą Scenę, realizowała spektakle i warsztaty. Obecnie współpracuje z wieloma teatrami w Polsce i zagranicą oraz z różnymi instytucjami kultury i sztuki. Wymyśla i realizuje autorskie projekty twórcze, teatralne, edukacyjne, performerskie. Współtworzy Kolektyw Terenowy, Performerię Warszawy i Slot Art Festival. Jest prezeską Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, z którym rozwija eksperymentalną przestrzeń działań teatralnych i pedagogiczno-teatralnych LUB/LAB, prowadzi tam między innymi Laboratorium Teatralno-Społeczne. Współpracuje stale z TiT ę i Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. W IKP UW pracuje nad rozprawą doktorską i prowadzi zajęcia. Pisze i publikuje m.in w „Dialogu”, „Didaskaliach”, „Małej Kulturze Współczesnej”. Jest stypendystką MKiDN.

Karolina Pluta

Animatorka kultury, pedagożka teatru, tutorka, performerka, członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Studiowała polonistykę i stosowane nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP i kurs artcoachingu. Jest autorką projektów społecznych i materiałów edukacyjnych dla animatorów kultury, bibliotekarzy i nauczycieli. Prowadzi autorskie warsztaty „Błąd w sztuce, czyli jak mówimy i myślimy o porażkach”. Przez wiele lat była związana z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę”, w którym m.in. zarządzała pracą sieci: Latający Animatorzy Kultury i Latający Socjologowie, wspierała projekty skierowane do seniorów i grup międzypokoleniowych. Współpracuje m.in. z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, TR Warszawa, Teatrem Studio w Warszawie. Po godzinach tańczy kontakt improwizację.

Aleksandra Rajska

Psycholożka i arteterapeutka Polskiego Instytutu Ericksonowskiego, wykładowczyni Społecznej Akademii Nauk w Łodzi. Współautorka i koordynatorka projektów realizowanych w programie Lato w teatrze w Bralinie i Białym Zdroju. Współpracowała z Teatrem Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie i Teatrem Brama w Goleniowie, pracując przy programach edukacyjnych. Obecnie opracowuje program edukacyjny dla Teatru im. Bogusławskiego w Kaliszu.

Rafał Soliński

Absolwent animacji społeczno-kulturalnej na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie. Jako aktor jest związany z Teatrem Cieszyńskie Studio Teatralne. Był współzałożycielem i członkiem kabaretu „Noł Nejm”. Obecnie zajmuje się fotografią oraz video-dokumentacją. Realizator warsztatów „Teatr w ruchu” w ramach dziewiątej edycji programu Lato w teatrze.

Agnieszka Szymańska

Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (specjalności pedagogika ogólna i edukacja medialna), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury Szkoły Głównej Handlowej, Szkoły Pedagogów Teatru Instytutu Teatralnego. Koordynuje i współtworzy działania edukacyjne, współpracując z teatrami lalkowymi i dramatycznymi (m.in. Teatr 21, Teatr Baj w Warszawie, Teatr Pinokio w Łodzi, TR Warszawa, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie). Od 2010 r. współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego – obecnie przy programie Teatroteka Szkolna, prowadząc szkolenia dla nauczycieli i instruktorów teatralnych z zakresu pedagogiki teatru, wcześniej jako ewaluatorka programu Lato w teatrze (2011-2014) i producentka małych Warszawskich Spotkań Teatralnych (2010-2013). Jest stypendystką MKiDN.

Monika Tryboń

Absolwentka pedagogiki-animacji kultury na Wydziale Filozoficznym UJ oraz studium aktorskiego. Jest dyplomowaną instruktorką rekreacji ruchowej ze specjalnością hatha jogi, oraz trenerką I, II i III stopnia programu psychoedukacyjnego z zakresu wychowania pt. „Szkoła dla rodziców i wychowawców”.  Od 2013 roku pracuje w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – Małopolskim Ogrodzie Sztuki jako specjalista ds. edukacji, arteterapii i projektów społecznych. Jest autorką warsztatów psychoedukacyjnych i arteterapeutycznych dla dzieci i dorosłych, pracuje też jako coach, tutor i wykładowca. Uczy pedagogów, nauczycieli i rodziców, jak łączyć nowe trendy w wychowaniu i wprowadzać je w życie zawodowe oraz społeczne.

Anna Zalewska-Uberman

Teatrolożka, pedagożka teatru i animatorka kultury. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim i Szkołę Pedagogów Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Pracuje w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, gdzie realizuje autorski projekt z zakresu pedagogiki teatru: „Palec Gombrowicza, czyli Dotknięci Teatrem", oraz w Instytucie Pedagogiki PWSH w Gdyni. Przygotowuje rozprawę doktorską dotyczącą twórczości Krystiana Lupy na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od czterech lat jest członkinią Komisji Artystycznej Ogólnopolskiego Konkursu o Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną.

Justyna Czarnota

Pedagog teatru, pasjonatka teatru dla dzieci i młodzieży. Od 2010 roku współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, gdzie obecnie koordynuje program Lato w teatrze. Członek Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Realizuje autorskie projekty z zakresu edukacji oraz upowszechniania kultury.

Weronika Idzikowska

Kulturoznawczyni, teatrolożka, animatorka kultury i antropolożka fotografii, absolwentka Laboratorium „Projektowanie Kultury” pod kierownictwem prof. dr hab. Krystyny Duniec oraz Szkoły Pedagogów Teatru w ramach Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie. Współpracuje z Małopolskim Instytutem Kultury w Krakowie, gdzie koordynuje i projektuje działania z obszaru edukacji teatralnej i animacji społeczno-kulturowej.

Joanna Krukowska

Pedagog teatru, z wykształcenia animator społeczno-kulturalny, członek Stowarzyszenia Pedagogów Teatru i pracownik Działu Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, gdzie zajmuje się głównie projektem Lato w teatrze. Ukończyła kurs Teatroterapii w Teatrze Dzieci Zagłębia, kurs Teatr Szkolny w Polskim Ośrodku Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla dzieci i Młodzieży Assitej, a także Szkołę Pedagogów Teatru przy Instytucie Teatralnym. Aktualnie studiuje Reżyserie Teatru Dzieci i Młodzieży w PWST we Wrocławiu. Była członkiem jury XI Festiwalu Małych Form Teatralnych Gimnazjów Mazowieckich. Prowadziła autorskie zajęcia i grupę teatralną na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie i warsztaty do spektakli, między innymi podczas festiwalu Nówka Sztuka, czy w ramach programu Klasyka Żywa oraz liczne warsztaty w szkołach, domach kultury i przedszkolach. Prowadzi "Teatranki" - warsztaty dla rodziców z dziećmi oraz stałą grupę "NIEletnich krytyków", z którymi regularnie chodzi do teatru.

W wolnych chwilach szyje na maszynie.

Dorota Ogrodzka

Teatrem zajmuje się w praktyce i teorii. Performerka, animatorka kultury, doktorantka w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Działa w Stowarzyszeniu Katedra Kultury, z którym realizuje projekty społeczno-artystyczne: miejskie i lokalne. Jest w ekipie Latających Animatorów Kultury Towarzystwa Inicjatyw Twórczych ę. Współpracuje z Instytutem Teatralnym m.in. prowadząc “Teatranki” – warsztaty dla dzieci z rodzicami. Współpracuje z Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Często prowadzi warsztaty teatralne i performerskie, pracuje przy projektach dramaturgicznych i teatralnych w różnych miejscach: z dziećmi, młodzieżą, z dorosłymi. Jest założycielką, reżyserką i dramaturgiem Młodej Sceny w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Interesuje ją także praca ze słowem i fotografią. Styk obrazu i ruchu, tekstu i ciała to granice, które lubi eksplorować. Na uniwersytecie rozmawia ze studentami o teatrze, widowiskach, sztuce i kulturze współczesnej. Współtworzy kolektyw Performeria Warszawy.

Agata Pietrzyk-Sławińska

Absolwentka kulturoznawstwa i animacji kultury w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalistka ds. edukacji muzealnej, koordynatorka programu wolontariatu oraz realizatorka projektów teatralnych w Ośrodku Edukacji Muzeum Łazienki Królewskie (w tym prowadzenie warsztatów muzealnych z wykorzystaniem technik teatralnych i darmowych, upowszechnianie wiedzy o teatrze XVIII wieku oraz animowanie przestrzeni Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii). Członkini Stowarzyszenia „Katedra Kultury” oraz Kolektywu Terenowego. Współrealizatorka projektów kulturalno-społecznych „Trzy bieguny”, „Prolog. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego...”, „Etnografia/ Animacja/ Sztuka”, „Wizualny Eksperyment Muzealny”. Latająca animatorka Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”, członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Narzędzia animacyjne wykorzystuje w edukacji kulturalnej, animacji muzealnej i działaniach społecznych. Obecnie uczestniczka Szkoły Treningu i Warsztatu Psychologicznego (Ośrodek Intra).

Karolina Pluta

Animatorka kultury. Od 2008 roku związana z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych “ę”, w którym koordynowała prace sieci Latający Animatorzy Kultury i Latający Socjologowie. Studiowała polonistykę i stosowane nauki społeczne  na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracuje z kilkoma organizacjami pozarządowymi – prowadzi szkolenia, konsultacje społeczne i warsztaty dla młodych ludzi, pracowników instytucji kultury i seniorów. Ukończyła Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP i kurs artcoachingu. Współpracowała z British Council przy projekcie Creative Cities. Współpracuje z Instytutem Teatralnym przy projekcie Teatranki oraz przy projekcie „Teatroteka Szkolna”.

Anna Rochowska

Teatrolog, pedagog teatru. Absolwentka wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Od 1996 roku związana z TR Warszawa (wówczas jeszcze Teatrem Rozmaitości), gdzie realizuje program Edukacja w TR, wcielając w życie to czego nauczyła się m.in. podczas rocznego kursu dla pedagogów teatru TiSZ/Anex. Organizuje i prowadzi warsztaty w ramach kilku projektów edukacyjnych kierowanych do dzieci i młodzieży szkolnej – starTeR, TR/TiSZ, EdukaToR, a także prowadzi warsztaty dla nauczycieli, seniorów, osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu (TR BEZ BARIER), organizuje premiery studenckie oraz Warsztaty Otwarte. Tworzy autorskie projekty z  zakresu pedagogiki teatru. W tym zakresie współpracowała z Teatrem Narodowym oraz Teatrem Dramatycznym w Warszawie, prowadziła fakultet teatralny w Szkole Podstawowej „Didasko”, warsztaty teatralne w Szkole Podstawowej Przymierza Rodzin w Warszawie.  Prowadzi autorskie projekty dla uczniów szkół podstawowych:  warsztaty teatralne  „Świat teatru” 2008, warsztaty oparte o techniki teatru cieni „Igranie w cieniu historii małych i dużych”2011 oraz warsztaty z technik opowiadania „Teatr Opowiadacza” 2012-2013  z ramienia Stowarzyszenia „ROZWIŃ SIĘ”. W październiku 2010 r. otrzymała wyróżnienie specjalne w konkursie organizowanym przez Biuro Kultury m.st. Warszawy za realizację projektu „Edukacja TR”. Działa w Stowarzyszeniu Pedagogów Teatru, od początku jego istnienia, współtworząc i biorąc udział w realizacji projektów Stowarzyszenia.

Jest mamą czwórki dzieci.

Magdalena Szpak

Pedagożka teatru i menedżerka kultury. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru  w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, gdzie m.in. zajmuje się rozbudową programu Teatroteka Szkolna. Założycielka i członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru (SPT). Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej, Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz programu European Diploma in Cultural Projects Management Fundacji Marcela Hictera w Brukseli. Prowadzi warsztaty dla edukatorów, nauczycieli, artystów, dzieci i młodzieży. Przez dwa lata współpracowała z Teatrem im. Bogusławskiego w Kaliszu na stanowisku pedagoga teatru. Wykłada na studiach podyplomowych „Pedagogika teatru”, współprowadzonych przez Instytut Teatralny i Instytut Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

Agnieszka Szymańska

Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (specjalności pedagogika ogólna i edukacja medialna), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury Szkoły Głównej Handlowej, Szkoły Pedagogów Teatru Instytutu Teatralnego. Zajmuje się organizacją, produkcją, promocją wydarzeń artystycznych adresowanych do dzieci. Prowadzi warsztaty edukacyjno – teatralne. Współpracowała z Fundacją ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom (koordynatorka działań medialnych kampanii w latach 2008-2011) oraz Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego (producentka: trzech edycji festiwalu małe Warszawskie Spotkania Teatralne, Teatralnego Placu Zabaw Jana Dormana, współkoordynatorka trzech edycji programu Lato w teatrze). Specjalistka ds. kontaktów międzynarodowych Teatru Fredry w Gnieźnie. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru w którym prowadziła warsztaty dla dzieci w ramach akcji Labirynt oraz dla pedagogów w ramach projektu „Teatralne Spięcie”. Producentka spektakli Teatru 21 („Ja jestem ja” oraz „.. i my wszyscy. Odcinek 0”).

Sebastian Świąder

Pedagog teatru, animator kultury, performer, aktor amator i muzyk. Absolwent kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz specjalizacji Animacja Kultury. Członek Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Katedra Kultury, Towarzystwem Inicjatyw Twórczych "ę" i Instytutem Teatralnym. Współtwórca kolektywu artystycznego Performeria Warszawy. Stażysta teatru Węgajty/projekt terenowy. Członek sieci Latających Animatorów Kultury oraz Kolektywu Terenowego – grupy etnoanimacyjnej. Wymyśla i prowadzi warsztaty teatralne, muzyczne i performatywne, m. in. Teatranki – niedzielne warsztaty dla rodziców i dzieci w Instytucie Teatralnym. Fascynuje go odkrywanie nowych przestrzeni muzycznych i dźwiękowych, gra na skrzypcach, melodyce i instrumentach własnej konstrukcji.

Małgorzata Adamczyk

Absolwentka filologii polskiej i wiedzy o teatrze na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Inkubatora Animacji Kultury, słuchaczka w Szkole Jana i Haliny Machulskich, przez pięć lat związana z Teatrem ITP. Odpowiada za kształt i program Działu Edukacji Teatralnej Teatru Hansa Christiana Andersena w Lublinie. Specjalizuje się w tworzeniu warsztatów wprowadzających do spektakli oraz działań parateatralnych mających na celu rozwój widowni i przygotowanie widza do świadomego odbioru sztuki. Instruktorka teatralna w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury w Lubartowie, nauczycielka zajęć edukacyjno-teatralnych w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Nałkowskiej w Lublinie, tegoroczna stypendystka Prezydenta Miasta Lublina (realizuje projekt Edu-akcja teatralna).

Maria Babicka

Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie m. in. odpowiada za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze i współtworzy zespół badaczy edukacji teatralnej. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, w którym współrealizuje takie projekty jak: „Akcja Labirynt", „Kierunek Teatr" czy „Teatranki". Współpracowała z Teatrem Lalek Guliwer w Warszawie, gdzie koordynowała dwa projekty: „Laboratorium Teatralno-Pedagogiczne" i „Podróże edukacyjne Teatru Guliwer", a także projektowała i realizowała cykle warsztatów teatralno-pedagogicznych przed premierami.

Aleksandra Drzazga

Nauczycielka języka francuskiego i autorskiego przedmiotu Wychowanie do Twórczości – teatr w Gimnazjum nr 1 im. ks. J. Szafranka z Oddziałami Integracyjnymi w Bytomiu/ SPMS Bytom. Współautorka Programu Klasy Aktywności Twórczej. Ukończyła Reżyserię Teatru Dzieci i Młodzieży na Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, Filia we Wrocławiu. Uczestniczka pierwszej edycji programu Liderzy Teatroteki Szkolnej w Instytucie Teatralnym. Współautorka Cyklu Warsztatów Interdyscyplinarnych dla nauczycieli „Akcja Edukacja” w Bytomskim Centrum Kultury. Prowadziła warsztaty w programach: Bardzo Młoda Kultura i Kultura Dostępna. Autorka publikacji i scenariuszy dla nauczycieli. Prowadzi warsztaty teatralne oraz z zakresu edukacji twórczej. Tutorka w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej.

Aleksandra Kolan

Aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (od 2011 r.) oraz absolwentka pedagogiki o specjalności animacja społeczno-kulturalna. Uczestniczyła w warsztatach Szkoły Pedagogów Teatru organizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od 2006 prowadzi warsztaty teatralne i integracyjne dla dzieci i młodzieży, ma doświadczenie w pracy z osobami ze środowisk wykluczonych. Założycielka grupy „Czarodziejski dywan” realizującej spektakle dziecięce, festyny i warsztaty dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, działającej pod patronatem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Autorka tekstów, bajek i scenariuszy oraz reżyserka przedstawień teatralnych dla dzieci i młodzieży. Od 2016 roku jest asystentem wykładowcy w Studium Aktorskim im. Aleksandra Sewruka. W roku 2016 była instruktorką w projekcie „Tolerancja – miejsce dla każdego” realizowanym w ramach programu Lato w teatrze.

Joanna Krukowska

Pedagożka teatru, animatorka społeczno-kulturalna. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego jako koordynatorka programu Lato w teatrze. Członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Założyła i prowadziła grupę teatralną na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie, gdzie studiowała pedagogikę o specjalności Animacja Społeczno-Kulturalna. Absolwentka Reżyserii Teatru Dzieci i Młodzieży w PWST we Wrocławiu. Zainicjowała i prowadzi stałą grupę „nieLETNICH krytyków teatralnych”. Wraz rodzicami i dziećmi przygotowywała performans w przestrzeni wystawy w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w ramach projektu „HACKING. Pisarze na wystawie" oraz spektakl "Letnie wakacje. Niezła propozycja". Prowadzi liczne warsztaty dla rodzin, dzieci i młodzieży, a także warsztaty dla edukatorów. 

Katarzyna Krzywicka

Menedżerka kultury, animatorka społeczności lokalnych. Angażuje się w pracę ze społecznością w Gminie Jabłonna, gdzie pracuje jako dyrektorka  Centrum Kultury. Prowadzi zajęcia twórcze i teatralne dla dzieci z wykorzystaniem metod pedagogiki teatru, od wielu lat pracuje z młodzieżą. Realizuje autorskie projekty dla małych społeczności (m.in. w ramach programu Lato w teatrze w latach 2015-2018). Główny obszar jej zainteresowań stanowi partycypacja członków lokalnych społeczności w życiu kulturalnym, społecznym i obywatelskim. Ukończyła Międzyobszarowe Indywidualne Studia Humanistyczno-Społeczne (KUL) oraz filologię polską ze specjalnością teatrologiczną (UMCS), Inkubator Animacji Kultury (Warsztaty Kultury w Lublinie), Szkołę Pedagogów Teatru (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Laboratorium Edukacji Twórczej (CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie). Uczestniczka XIII edycji programu Liderzy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.

Karolina Pluta

Animatorka kultury, pedagożka teatru, tutorka, performerka, członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Studiowała polonistykę i stosowane nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP i kurs artcoachingu. Jest autorką projektów społecznych i materiałów edukacyjnych dla animatorów kultury, bibliotekarzy i nauczycieli. Prowadzi autorskie warsztaty „Błąd w sztuce, czyli jak mówimy i myślimy o porażkach”. Przez wiele lat była związana z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę”, w którym m.in. zarządzała pracą sieci: Latający Animatorzy Kultury i Latający Socjologowie, wspierała projekty skierowane do seniorów i grup międzypokoleniowych. Współpracuje m.in. z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, TR Warszawa, Teatrem Studio w Warszawie. Po godzinach tańczy kontakt improwizację.

Rafał Soliński

Agnieszka Szymańska

Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie (pedagogika ogólna i edukacja medialna), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury SGH, Szkoły Pedagogów Teatru Instytutu Teatralnego. Doświadczenie w obszarze pedagogiki teatru zdobywała, tworząc i realizując projekty edukacyjne dla Instytutu Teatralnego, Stowarzyszenia Pedagogów Teatru (SPT) oraz teatrów z całego kraju. Specjalizuje się w realizacji spektakli zakładających pracę z widzem (Alicja. Pod żadnym pozorem nie idź tam, reż. J. Łagowska, Teatr Fredry w Gnieźnie, W Kole i Dom – oba spektakle w reż. S. Świądra, Teatr Baj w Warszawie, Pamięć Rutki, reż. J. Łagowska, Teatr im. J. Dormana w Będzinie). Z zespołem SPT prowadzi zajęcia „Praca z widzem” na podyplomowych studiach Pedagogika Teatru na UW. Prowadzi procesy tutorskie dla Instytutu Teatralnego oraz Szkoły Liderów. Kieruje projektem „O!SWÓJ” Teatru 21.

Anna Zalewska-Uberman

Monika Tryboń

Absolwentka pedagogiki-animacji kultury na Wydziale Filozoficznym UJ oraz studium aktorskiego. Jest dyplomowaną instruktorką rekreacji ruchowej ze specjalnością hatha jogi, oraz trenerką I, II i III stopnia programu psychoedukacyjnego z zakresu wychowania pt. „Szkoła dla rodziców i wychowawców”.  Pracowała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – Małopolskim Ogrodzie Sztuki jako specjalista ds. edukacji, arteterapii i projektów społecznych. Jest autorką warsztatów psychoedukacyjnych i arteterapeutycznych dla dzieci i dorosłych, pracuje też jako coach, tutor i wykładowca. Uczy pedagogów, nauczycieli i rodziców, jak łączyć nowe trendy w wychowaniu i wprowadzać je w życie zawodowe oraz społeczne.

Małgorzata Adamczyk

Absolwentka filologii polskiej i wiedzy o teatrze na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Inkubatora Animacji Kultury, słuchaczka w Szkole Jana i Haliny Machulskich, przez pięć lat związana z Teatrem ITP. Odpowiada za kształt i program Działu Edukacji Teatralnej Teatru Hansa Christiana Andersena w Lublinie. Specjalizuje się w tworzeniu warsztatów wprowadzających do spektakli oraz działań parateatralnych mających na celu rozwój widowni i przygotowanie widza do świadomego odbioru sztuki. Instruktorka teatralna w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury w Lubartowie, nauczycielka zajęć edukacyjno-teatralnych w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Nałkowskiej w Lublinie, stypendystka Prezydenta Miasta Lublina (realizuje projekt Edu-akcja teatralna).

Maria Babicka

Absolwentka socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Pedagogów Teatru realizowanej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym, gdzie m. in. odpowiada za projekty objazdowe realizowane w namiocie cyrkowym w ramach programu Lato w teatrze i współtworzy zespół badaczy edukacji teatralnej. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, w którym współrealizuje takie projekty jak: „Akcja Labirynt", „Kierunek Teatr" czy „Teatranki". Współpracowała z Teatrem Lalek Guliwer w Warszawie, gdzie koordynowała dwa projekty: „Laboratorium Teatralno-Pedagogiczne" i „Podróże edukacyjne Teatru Guliwer", a także projektowała i realizowała cykle warsztatów teatralno-pedagogicznych przed premierami.

Aleksandra Drzazga

Nauczycielka języka francuskiego oraz autorskiego przedmiotu Wychowanie do Twórczości-teatr w Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. ks. J. Szafranka w Bytomiu. W swojej szkole od 2006 realizuje programu Klas Aktywności Twórczej, którego jest współautorką. Ukończyła filologię romańską na Uniwersytecie Wrocławskim, studia podyplomowe Reżyseria Teatru Dzieci i Młodzieży PWST Wrocław i Kurs Mistrzowski dla absolwentów RTDiM przy PWST Wrocław. Uczestniczyła jako Liderka pierwszej edycji Programu Liderzy Teatroteki Szkolnej w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Prowadziła warsztaty z zakresu edukacji kulturowej i edukacji teatralnej m.in. w programie Narodowego Centrum Kultury „Bardzo Młoda Kultura". Zainicjowała działanie Bytomskiej Sceny Teatroteki Szkolnej i współtworzyła Cykl Warsztatów Interdyscyplinarnych dla nauczycieli Akcja Edukacja w Bytomskim Centrum Kultury. Autorka publikacji i scenariuszy dla nauczycieli z zakresu edukacji kulturowej i teatralnej.

Aleksandra Kolan

Aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (od 2011 r.) oraz absolwentka pedagogiki o specjalności animacja społeczno-kulturalna. Uczestniczyła w warsztatach Szkoły Pedagogów Teatru organizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od 2006 prowadzi warsztaty teatralne i integracyjne dla dzieci i młodzieży, ma doświadczenie w pracy z osobami ze środowisk wykluczonych. Założycielka grupy „Czarodziejski dywan” realizującej spektakle dziecięce, festyny i warsztaty dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, działającej pod patronatem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Autorka tekstów, bajek i scenariuszy oraz reżyserka przedstawień teatralnych dla dzieci i młodzieży. Od 2016 roku jest asystentem wykładowcy w Studium Aktorskim im. Aleksandra Sewruka. W roku 2016 była instruktorką w projekcie „Tolerancja – miejsce dla każdego” realizowanym w ramach programu Lato w teatrze.

Joanna Krukowska

Pedagożka teatru, animatorka społeczno-kulturalna. Pracuje w Dziale Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego jako koordynatorka programu Lato w teatrze. Członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Założyła i prowadziła grupę teatralną na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie, gdzie studiowała pedagogikę o specjalności Animacja Społeczno-Kulturalna. Studiuje podyplomowo Reżyserię Teatru Dzieci i Młodzieży w PWST we Wrocławiu. Prowadzi warsztaty do spektakli, a także warsztaty dla edukatorów. Długofalowo współpracowała z przedszkolami i szkołami, prowadząc dla nich działania edukacyjne. Zainicjowała i prowadzi stałą grupę „nieLETNICH krytyków teatralnych”. Wraz rodzicami i dziećmi przygotowywała performance w przestrzeni wystawy w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w ramach projektu „HACKING. Pisarze na wystawie".

Katarzyna Krzywicka

Menedżerka kultury, animatorka społeczności lokalnych. Angażuje się w pracę ze społecznością w Gminie Jabłonna, gdzie pracuje jako dyrektorka Gminnego Centrum Kultury. Prowadzi zajęcia twórcze i teatralne dla dzieci z wykorzystaniem metod pedagogiki teatru, od wielu lat pracuje z młodzieżą. Zrealizowała dwie edycje projektu dla młodzieży „IMPRO LATO” (w 2015 i 2016 roku) w ramach programu Lato w teatrze. Głównym obszar jej zainteresowań stanowi partycypacja członków lokalnych społeczności w życiu kulturalnym, społecznym i obywatelskim. Ukończyła Międzyobszarowe Indywidualne Studia Humanistyczno-Społeczne (KUL) oraz filologię polską ze specjalnością teatrologiczną (UMCS), Inkubator Animacji Kultury (Warsztaty Kultury w Lublinie), Szkołę Pedagogów Teatru (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Laboratorium Edukacji Twórczej (CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie).

Dorota Ogrodzka

Pedagożka teatru, reżyserka, performerka, badaczka i animatorka kultury. Inicjatorka i współtwórczyni kolektywu Laboratorium Teatralno-Społeczne. Prezeska Stowarzyszenia Pedagogów Teatru, z którym prowadzi LUB/LAB - przestrzeń twórczą na warszawskiej Pradze.

Przez cztery lata pracowała w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, gdzie założyła i prowadziła Młodą Scenę, obecnie współpracuje z różnymi teatrami instytucjonalnymi i alternatywnymi. Realizuje autorskie projekty teatralne,  performerskie, interdyscyplinarne. Współtworzy Kolektyw Terenowy. Jest kuratorką programu warsztatów na Slot Art Festival. Blisko współpracuje z Krytyką Polityczną, Towarzystwem Inicjatyw Twórczych ę, Instytutem Teatralnym. Prowadzi zajęcia ze studentami, z którymi rozmawia o  współczesnym teatrze i sztuce partycypacyjnej. Była stypendystką MKiDN. Pisze i publikuje.

Karolina Pluta

Animatorka kultury, pedagożka teatru, tutorka, performerka, członkini zarządu Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Studiowała polonistykę i stosowane nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych STOP i kurs artcoachingu. Jest autorką projektów społecznych i materiałów edukacyjnych dla animatorów kultury, bibliotekarzy i nauczycieli. Prowadzi autorskie warsztaty „Błąd w sztuce, czyli jak mówimy i myślimy o porażkach”. Przez wiele lat była związana z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę”, w którym m.in. zarządzała pracą sieci: Latający Animatorzy Kultury i Latający Socjologowie, wspierała projekty skierowane do seniorów i grup międzypokoleniowych. Współpracuje m.in. z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, TR Warszawa, Teatrem Studio w Warszawie. Po godzinach tańczy kontakt improwizację.

Agnieszka Szymańska

Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (specjalności pedagogika ogólna i edukacja medialna), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury Szkoły Głównej Handlowej, Szkoły Pedagogów Teatru Instytutu Teatralnego. Koordynuje i współtworzy działania edukacyjne, współpracując z teatrami lalkowymi i dramatycznymi (m.in. Teatr 21, Teatr Baj w Warszawie, Teatr Pinokio w Łodzi, TR Warszawa, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie). Od 2010 r. współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego – obecnie przy programie Teatroteka Szkolna, prowadząc szkolenia dla nauczycieli i instruktorów teatralnych z zakresu pedagogiki teatru, wcześniej jako ewaluatorka programu Lato w teatrze (2011-2014) i producentka małych Warszawskich Spotkań Teatralnych (2010-2013). Jest stypendystką MKiDN.

Monika Tryboń

Absolwentka pedagogiki-animacji kultury na Wydziale Filozoficznym UJ oraz studium aktorskiego. Jest dyplomowaną instruktorką rekreacji ruchowej ze specjalnością hatha jogi, oraz trenerką I, II i III stopnia programu psychoedukacyjnego z zakresu wychowania pt. „Szkoła dla rodziców i wychowawców”.  Od 2013 roku pracuje w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – Małopolskim Ogrodzie Sztuki jako specjalista ds. edukacji, arteterapii i projektów społecznych. Jest autorką warsztatów psychoedukacyjnych i arteterapeutycznych dla dzieci i dorosłych, pracuje też jako coach, tutor i wykładowca. Uczy pedagogów, nauczycieli i rodziców, jak łączyć nowe trendy w wychowaniu i wprowadzać je w życie zawodowe oraz społeczne.

Anna Zalewska-Uberman

Pedagożka teatru, autorka scenariuszy na portalu Teatroteka Szkolna, teatrolożka i tutorka. Ukończyła Filologię Polską (specjalność: teatrologiczna i edytorska) na Uniwersytecie Gdańskim (2003) i specjalistyczne szkolenie dla pedagogów teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (TISZ ANEX 2008-2009). Pracuje w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, gdzie od dziewięciu lat łączy bycie specjalistką d.s. edukacji teatralnej (realizacja autorskiego projektu Palec Gombrowicza czyli „Dotknięci Teatrem”) i członkinią Komisji Artystycznej Ogólnopolskiego Konkursu o Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną. Od 2017 roku jest tutorką w programie Liderzy Teatroteki Szkolnej. Współpracuje z Instytutem Teatralnym w Warszawie oraz Fundacją Theatrum Gedanense i Gdańskim Teatrem Szekspirowskim. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru.