Dziki był opowieścią o mnie...

KORCZAK ONLINE to platforma, na której znajdziecie wybór najciekawszych spektakli związanych z Międzynarodowym Festiwalem Teatrów dla Dzieci i Młodzieży. Festiwal udostępnił w październiku cztery spektakle online za darmo. Teatroteka Szkolna opublikowała konspekty zajęć, które pomogą Wam w rozmowie z uczniami o obejrzanych przedstawieniach. Możecie z nich również korzystać, oglądając te przedstawienia w teatrach, w których są one grane!

Więcej informacji o festiwalu znjadziecie na: https://korczakonline.pl/

1. A ZACZYNAŁ SIĘ TAK... 5 min.

1. Utwórz dwie równe grupy i poproś, by stanęły w pewnej odległości tak, by każda osoba miała kontakt wzrokowy z osobą stojącą naprzeciwko. W przypadku nieparzystej liczby uczniów, powstanie jedna trójka, która będzie ze sobą w kontakcie. Poproś, by każdy pomyślał o geście, który oddaje jego wrażenia po obejrzanym spektaklu „Dziki”. Niech wybrany gest skieruje do osoby stojącej naprzeciwko. W przypadku trójki każda osoba pokazuje swój gest dwóm osobom i odbiera dwa gesty.

2. Zaproś osoby stojące naprzeciwko do utworzenia par i znalezienia miejsca w przestrzeni na wspólną rozmowę i działanie. Poproś, by porozmawiały o tym, jak wzajemnie zinterpretowały swoje gesty i odniosły je do wrażenia, z jakim pozostały po spektaklu.

2. TAK TO SOBIE OPOWIADAM 10 min.

Poproś uczniów, by pozostali w parach poprzedniego zadania. Zapowiedz, że teraz przejdźcie do historii przedstawionej w spektaklu. Zwróć uwagę dzieci na to, że Benjamin po śmierci ojca zaczyna pisać historię Dzikiego. Powiedz, że w tym ćwiczeniu spróbujecie przyjrzeć się każdemu z tych bohaterów, tworząc karty obu postaci.

Karta może się składać z następujących elementów: rysunek bohatera, opis jego historii, cechy postaci (jaki jest, jak się zachowuje?). W karcie można używać słów, obrazów i symboli. Podkreśl, że służy ona do tego, aby uczniowie mogli zabrać jak najwięcej zapamiętanych informacji na temat tego, kim dana postać jest, co przeżywa i co jej się przydarza. Połowa par zajmuje się Benjaminem, połowa Dzikim. 

3. MAM NA IMIĘ BENJAMIN / TO BYŁ BARDZO DZIKI DZIKI 15 min.

1. Poproś, by pary wymieniły się z innymi duetami kartami postaci (para pracująca nad postacią Benjamina z parą pracującą nad postacią Dzikiego). Niech pary zapoznają się z otrzymanymi kartami.
2. Poleć, aby każda dwójka na podstawie otrzymanej karty opracowała zestaw gestów związanych z bohaterem, którego ona dotyczy. Gesty powinny oddawać zachowanie, emocje i stany wskazanej postaci. Niech każda para ułoży ruchową prezentację o bohaterze z wykorzystaniem tych gestów. Daj chwilę na pracę, a potem poproś, by duety, które wymieniły się kartami, zaprezentowały sobie nawzajem swoje sekwencje gestów.

3. Na koniec tego etapu niech uczniowie spotkają się w czwórkach, które oglądały swoje prezentacje i zastanowią się nad tym, w czym ci dwaj bohaterowie są do siebie podobni, a czym się od siebie różnią.

4. DLATEGO MIAŁEM PISAĆ DZIENNIK 10 min.

1. Zwróć uwagę uczniów na to, że Benjamin zaczyna pisać dziennik w szczególnym momencie życia i kreuje Dzikiego. Przyjrzycie się relacji Benjamina z Dzikim. Poproś uczniów, by – nadal w tych samych czwórkach – porozmawiali o tym:
- po co Benjaminowi potrzebny jest Dziki?
- kim jest Dziki dla Benjamina?

2. Poleć, by czwórki podzieliły się na nowe pary, w których stworzą rzeźby ukazujące relację Benjamina i Dzikiego. Niech każdy duet pokaże swoją rzeźbę drugiej parze. W czwórkach niech wymienią się swoimi interpretacjami rzeźb. Możesz też poprosić chętnych o zaprezentowanie ich rzeźb na forum i wspólnie podzielcie się wrażeniami na ich temat. Co one mówią o relacji Dzikiego i Benjamina? Kim oni są dla siebie nawzajem?

5. MÓJ DZIKI – PODSUMOWANIE 5 min.

Zaproś uczniów do rozmowy na forum. Zapytaj, co to znaczy mieć swojego Dzikiego? Kto, poza Benjaminem, ma w spektaklu swojego Dzikiego? Co on umożliwia, w czym pomaga, kiedy jego obecność jest potrzebna? Co oznacza oswoić Dzikiego?
Podziękuj za spotkanie.