Warsztat do spektaklu „Tristan i Izolda” w reżyserii Petra Nosálka z Teatru Banialuka w Bielsku-Białej. Spotkanie ma na celu omówienie reżyserskich decyzji artystycznych. Uczestnicy przeanalizują zdarzenia ze spektaklu pod kątem wpływu na nie przeznaczenia i człowieka.
Przestrzeń do pracy w parach (np. ławki rozsunięte pod ściany).
Usiądźcie z grupą w kole. Zapowiedz, że dzisiejsze spotkanie będzie dotyczyło obejrzanego przez Was spektaklu „Tristan i Izolda” w reżyserii Petra Nosálka z Teatru Banialuka w Bielsku-Białej. Powiedz, że chcesz rozpocząć spotkanie od rozmowy o koncepcji scenograficznej spektaklu. Przypomnij uczestnikom duży, ruchomy prostopadłościan, w którym odbywały się sceny w planie aktorskim, oraz mały prostopadłościan, gdzie można było zobaczyć sceny w planie lalkowym. Zapytaj uczniów, jak widzą relację między tymi dwiema przestrzeniami.
W moderowaniu rozmowy mogą dodatkowo pomóc Ci poniższe pytania:
Przypomnij uczniom refren, który u ustach Błazna powracał między scenami:
A jeśli się znajdzie rycerz, co to rzeknie:
„Znikaj przeznaczenie, głupie przeznaczenie”,
ja go w moje ręce wezmę i odmienię,
to ono go złapie, on nie ucieknie.
Dowiedz się, jak rozumieją ten tekst, o czym dla nich jest.
Zwróć uwagę uczestników, że na wydarzenia można patrzeć zarówno poprzez pryzmat wpływu przeznaczenia (uosobionego w spektaklu przez Komedianta), jak i decyzji bohaterów. Zapowiedz, że w tym zadaniu przyjrzycie się zmaganiom człowieka z przeznaczeniem.
Poproś uczniów, aby dobrali się w dwójki. Zapowiedz, że teraz na czas tego ćwiczenia jedna osoba z pary staje się PRZEZNACZENIEM, a druga jednym BOHATEREM wybranym spośród trzech: Tristan, Izolda lub Marek (pary mogą zdecydować samodzielnie). Poproś każdą osobę z pary, by przez chwilę zastanowiła się, spróbowała ocenić i zapisać na kartce, na ile procent (od 0-100) jej zdaniem miała wpływ na to, co działo się w przedstawionej historii.
Następnie pary stają naprzeciwko siebie i pokazują sobie kartki. Czy suma daje 100%? Poproś uczniów, by wymienili się powodami, dla których zapisali daną liczbę na kartce. Zachęć uczestników do twórczego SPORU PRZEZNACZENIA Z BOHATEREM: jedna osoba jako przeznaczenie opowiada, które momenty, wydarzenia są konsekwencją jej działań, druga wchodzi z nią w dyskusję i jako bohater mówi o własnym wpływie na wydarzenia.
Na koniec uczniowie mogą zweryfikować swoje zdanie na temat przyznanych punktów procentowych.
Poproś każdą z par, by na podstawie wniosków z dyskusji stworzyli ze swoich ciał pomniki, które oddają relację PRZEZNACZENIA i BOHATERA.
Zaproś na środek pary, które przyglądały się losom MARKA i poproś o zaprezentowanie pomników. Obejrzyjcie pomniki – możecie nadać im tytuły i porównać między sobą. Pamiętajcie, by koncentrować się przede wszystkim na głównym temacie, czyli relacji człowieka i przeznaczenia. Następnie usłyszcie głosy twórców pomników: z czego wyniknęła ich konstrukcja?
W podobny sposób porozmawiajcie o pomnikach par, które przyglądały się losom IZOLDY i TRISTANA.
Na zakończenie poproś każdego z uczniów, by jednym hasłem podsumował swoje refleksje na temat relacji przeznaczenia i człowieka.
Spektakl „Tristan i Izolda” w reżyserii Petra Nosálka z Teatru Banialuka w Bielsku-Białej.
