Historia nie do uwierzenia?

1. Wprowadzenie 5 min.

Powiedz uczniom, że dziś będziecie się zajmować jedną ze scen z książki „Lew, czarownica i stara szafa”.

 

1. Poproś uczniów, aby dobrali się w trójki z osobami, z którymi zazwyczaj nie pracują. Niech w zespołach przypomną sobie różne sytuacje, w których ktoś nie chciał im uwierzyć w historię, którą mu opowiadali lub sami nie chcieli uwierzyć w słyszane słowa (np. usprawiedliwienia w szkole, wyjaśnianie czegoś domownikom, opowiadanie czegoś rówieśnikom). Jak się czuli w obu sytuacjach? Z czego wynikał brak wiary w prawdomówność?

 

2. Po chwili poleć, aby w trójkach pomyśleli o tym, w jakich sytuacjach ludzie usprawiedliwiają się i jakie wtedy podają argumenty. Poleć, aby każdy zespół zapisał treść jednego takiego usprawiedliwienia. Poproś kilka chętnych grup o przeczytanie swoich tekstów na forum. Moderuj rozmowę grupy wokół usłyszanych usprawiedliwień. Możesz skorzystać z poniższych pytań:

Czy uwierzylibyście w któreś z usprawiedliwień? Co sprawiało, że usprawiedliwienie było wiarygodne lub dlaczego uznawaliście je za nieautentyczne? Jak czuje się osoba, która ma podejrzenia, że słyszy nieprawdziwe historie? Jak osoba, która jest podejrzewana o mówienie nieprawdy?

2. Wspólna lektura fragmentu 10 min.

Usiądź z uczniami w kręgu i powiedz im, że wspólnie przeczytacie fragment książki. Poproś, aby w trakcie lektury zastanawiali się, jak zachowują się poszczególne osoby – co motywuje ich zachowania? Jakie reakcje się pojawiają? Zaproponuj uczniom wspólną lekturę fragmentu książki, nad którym będziecie dalej pracować – poproś każdego ucznia o przeczytanie jednego akapitu na głos.

3. Analiza postaci 15 min.

Podziel klasę na dwie części. Jedna będzie zajmować się postacią Łucji, druga – Edmunda.

 

Poproś uczniów, aby dobrali się w trójki. Zapowiedz, że ich zadaniem jest zastanowienie się nad tym, jak w poznanym fragmencie  zachowują się i co przeżywają bohaterowie na trzech poziomach:

- ciało: jakie gesty, miny, ruchy wykonuje ten bohater? Co one oddają?

- myśli: co wydarza się w jego głowie? Nad czym się zastanawia? O czym myśli? Jak postrzega sytuację, w której jest?

- emocje: co odczuwa postać, w jakim jest stanie?

Daj chwilę na rozmowę, a następnie poproś, aby każda osoba w grupie postarała się zaprezentować jeden z tych poziomów. Oznacza to, że jedna osoba pokazuje, co dzieje się z ciałem bohatera, druga wypowiada jego myśli, trzecia za pomocą dźwięku oddaje emocje. Daj uczniom 1 minutę na podzielenie się rolami oraz 5 minut na przygotowanie działania.

W zależności od ilości czasu możecie zaprezentować pracę każdej z grup lub poprosić 2-3 zespoły powiązane z każdym z bohaterów. Poproś obserwatorów, aby w trakcie pokazów koncentrowali się na tym, jakie emocje zostały w nich oddane.

 

W podsumowaniu pokazów zapytaj uczniów o to, co zauważyli. Możesz podzielić tablicę na pół i po jednej stronie notować obserwacje dotyczące Edmunda, po drugiej – Łucji. Porozmawiajcie o tym, czym różnią się emocje rodzeństwa, z czego wynika to, jak się czują? Jak obejrzane scenki odnoszą się do sceny z lektury?

4. Szukanie porozumienia 10 min.

Poproś uczniów, żeby dobrali się w dwójki na takiej zasadzie, że jedna osoba w parze pracowała wcześniej w grupie analizująca postać Łucji, druga – Edmunda. Niech duet zastanowi się wspólnie, jakimi słowami zwracali się do siebie bohaterowie z książki. Jak ten sposób wypowiadania się wpływał na emocje?

Poproś uczniów, aby zastanowili się, co można zmienić w sposobie komunikacji bohaterów, aby nie krzywdzić drugiej osoby. Jakich słów mógłby użyć Edmund, żeby wyrazić i uargumentować swoją niewiarę, ale nie ranić siostry? Jak Łucja mogłaby zadbać o zbudowanie wiarygodności opowiadanej historii, jak wyrazić swoje uczucia związane z wątpliwościami brata? Uczniowie mogą zapisać przykładowe wypowiedzi.

Następnie zaproponuj, aby ochotnicy zaprezentowali na forum, jak mogłaby wyglądać taka wersja rozmowy, w której rozmówcy dzielą się swoimi emocjami, a jednocześnie szanują emocje rozmówcy. Możecie wysłuchać kilku wariantów takich rozmów.

5. Podsumowanie 5 min.

Wróć do rozmowy z początku zajęć i zapytaj uczniów o to, jak ich zdaniem należy reagować w sytuacjach, kiedy nie wierzymy w cudze słowa. Jak reagujemy, kiedy sami spotykamy się z brakiem wiary w nasze słowa? Jaka jest rola emocji w takich okolicznościach? Jakie znaczenie ma język, którym się wówczas posługujemy?