W tym scenariuszu proponujemy, aby pisanie charakterystyki bohatera zastąpić stworzeniem jego scenicznego portretu. Uczniowie wykonują serię zadań, która pozwala im zobaczyć literackie postaci w bardzo konkretnych aspektach i stworzyć na tej podstawie sceny prezentujące bohatera. Korzystając z tego schematu, można zbudować kilka alternatywnych charakterystyk wybranego bohatera lub posłużyć się nim do zbudowania teatralnych portretów różnych postaci występujących w lekturze. Scenariusz może być także przeznaczony do pracy w kołach teatralnych do budowania postaci lub pracy nad adaptacją tekstu.
tworzenie charakterystyki bohatera;
Duża sala szkolna lub sala gimnastyczna (konieczna przestrzeń do swobodnego ruchu podczas zajęć).
Kartki w formacie A4 (po kilka sztuk dla każdej z grup - posłużą one do robienia notatek i wykonania rekwizytów/elementów kostiumów). Kartka z pytaniami do bohatera dla każdej z grup.
Poproś uczniów o to, by zaczęli spacerować po sali swoim neutralnym krokiem. Po chwili poleć, by wybrali jedną interesującą dla nich postać z lektury (zachęć ich, by pomyśleli nie tylko o głównym bohaterze). Od tego momentu mają się poruszać tak, jak ich zdaniem mógłby poruszać się wybrany bohater i realizować podawane przez Ciebie polecenia:
- spaceruj jak wybrana postać;
- spiesz się jak wybrana postać;
- powitaj się z kilkoma spotkanymi osobami jak wybrana postać.
Na koniec ćwiczenia zapytaj, czy udało się uczniom rozpoznać, jakie postaci wybrali ich koledzy? Co pozwalało to ustalić?
Poproś, by uczniowie utworzyli zespoły, w których spotkają się osoby wcielające się w pierwszym ćwiczeniu w tego samego bohatera (jeśli któryś jest szczególnie popularny, możesz utworzyć dwie mniejsze grupy).
Wariant: Jeśli zależy Ci, by uczniowie pracowali nad charakterystykami kilku konkretnych bohaterów lektury, poproś, by wylosowali kartki, na których są zapisane nazwy tych postaci i w ten sposób utwórz zespoły. Na tym etapie możesz też podzielić klasę na grupy i poprosić wszystkie zespoły o zajęcie się tym samym bohaterem.
Poproś, aby wszyscy członkowie zespołu podzielili się krótko swoim pierwszym skojarzeniem z tą postacią.
Wariant: Jeśli masz więcej czasu, poproś uczniów, by każdy indywidualnie narysował symboliczny portret wybranego/wylosowanego bohatera. Następnie niech uczniowie w grupach omówią i porównają przygotowane wizerunki postaci.
Co kilka minut podawaj grupom kolejne polecenia do pracy (dopasuj czas do wymogów zadania):
- zastanówcie się nad pięcioma emocjami, które najczęściej przeżywa ta postać;
- zapiszcie jedno zdanie, które mogłaby wypowiedzieć ta postać, najbardziej dla niej typowe (zwróćcie uwagę na temat i formę wypowiedzi);
- korzystając z kartek papieru, stwórzcie co najmniej jeden przedmiot lub element garderoby, który wiąże się z tą postacią, jest dla niej charakterystyczny;
- zastanówcie się nad tym, jak mógłby wyglądać ruch tej postaci: jakie są charakterystyczne dla niej pozycje ciała, mimika, jak gestykuluje? w jaki sposób wykonuje swoje codzienne czynności?
- w imieniu postaci udzielcie odpowiedzi (i zapiszcie je) na następujące trzy pytania: 1. jaką wartością kierujesz się w życiu? 2. w jakiej przestrzeni czujesz się najlepiej? z jakiego powodu? 3. jaki utwór muzyczny najlepiej Cię opisuje, dlaczego?
1. Poproś zespoły, aby wykorzystując zgromadzone we wcześniejszych etapach elementy, przygotowały etiudy, które pozwolą zaprezentować/przybliżyć pozostałym ich postać. Rozlosuj między grupy kartki z konwencjami, w których mają przygotować swoje sceny dotyczące bohaterów (np. teleturniej, talk-show, szkolenie przygotowujące do bycia daną postacią, film przyrodniczy o tej postaci, wystawa poświęcona bohaterowi itp.). Podkreśl, że w scenie powinni uczestniczyć wszyscy członkowie grupy.
Wariant: Kiedy zespoły będą już kończyć pracę nad swoimi etiudami, przekaż im dodatkową instrukcję do pracy nad etiudą (możesz poprosić wszystkie zespoły o to samo lub rozlosować różne wskazówki). Mogą to być na przykład takie hasła:
- zastanówcie się, jakie element sceny jest obecnie najmniej istotny - sprawcie, by stał się najważniejszy w etiudzie;
- zmieńcie początek etiudy;
- zastanówcie się, jaki mógłby byc najbardziej zaskakujący finał Waszej sceny - wykorzystajcie go;
- wprowadźcie do sceny element ruchowy (np. taneczny, gimnastyczny...)
- która ze scenicznych postaci jest najmniej barwna? Sprawcie, by była bardziej wyrazista.
Listę tę można dowolnie uzupełniać - ważne, by znalazły się na niej polecenia, które pozwolą zespołom zwrócić uwagę na relację pomiędzy formą i treścią ich etiudy.
Zaproś zespoły do prezentacji scen. Po każdej z nich poproś uczniów o komentarze. Za każdym razem zaczynaj od przedstawionego wizerunku postaci i relacji z literackim pierwowzorem. W dalszym kroku przejdź do omowienia scenicznych rozwiązań i teatralnych znaków użytych przez grupę. W ten sposób omówcie wszystkie sceny.
Wariant: Jeśli prowadzisz zajęcia wokół jednego bohatera lektury, zaproś uczniów do porównania zaprezentowanych charakterystyk – jakie elementy są wspólne dla nich, co się pojawiło wielokrotnie? Jakie elementy były niespodziewane? Jaki obraz bohatera wyłania się po obejrzeniu kolażu tych scen.