
Punktem wyjścia do stworzenia konspektu jest fragment książki „Lato Muminków" Tove Jannson („O tym jak się pisze sztukę teatralną?" oraz „O próbie generalnej"), w którym bohaterowie odkrywają świat teatru. Podczas zajęć za pomocą działań plastycznych oraz przestrzenno-ruchowych uczniowie przygotowują się do wizyty w teatrze – być może dla niektórych pierwszej.
Poproś uczniów na wcześniejszych zajęcia, by zadały swoim rodzicom, dziadkom, opiekunom pytanie „Po co ludzie chodzą do teatru?". Niech zbiorą odpowiedzi i zapiszą je na kartce.
Przestrzeń z rozsuniętymi ławkami.
Szary papier, taśma malarska, kartonowe pudełka różnej wielkości, nożyczki.
Stań z uczniami w kole. Poproś, by zastanowili się wspólnie, co może sprzyjać temu, że dobrze czuliby się w teatrze? W jaki sposób widz może zajmować przestrzeń w teatrze? Niech dzieci przyjmą pozycje ciała, które ich zdaniem będą adekwatne, każdy indywidualnie. Zapytaj uczniów, jakie części ciała są szczególnie potrzebne widzowi. Rozgrzejcie je: najpierw uszy poprzez delikatny masaż, następnie oczy poprzez naprzemienne szerokie ich otwarcie i zamknięcie. A może pojawiło się coś jeszcze?
Poproś uczniów, by pokazali, w jaki sposób można reagować w teatrze na to, co się ogląda? W kole pojedynczo zaprezentujcie wszystkie reakcje widzów, jakie przychodzą dzieciom do głowy – zastanówcie się wspólnie, które są aprobowane w teatrze, a które wykraczają poza szacunek dla cudzej pracy lub utrudniają ją.
Poproś uczniów, by podzielili się zebranymi przez nich odpowiedziami na pytanie „Po co ludzie chodzą do teatru?” – co mówili dorośli. Zapytaj, co dzieci myślą same na ten temat. Skonfrontuj zebrane odpowiedzi z fragmentami książki Tove Jansson „Lato Muminków”. (Rozdziały O tym jak się pisze sztukę teatralną oraz O próbie generalnej). Zanim rozpoczniesz lekturę, poproś, by uczniowie słuchając tekstu, zwrócili uwagę na to, jakiej odpowiedzi udzieliła na to pytanie Emma. Niech również zwrócą uwagę na pojawiające się w tekście określenia, która wg nich mają związek z teatrem (poproś o zanotowanie znanych, jak i nowych sfromułowań). Na podstawie wysłuchanych fragmentów spróbuj wspólnie z klasą ustalić ich znaczenie, a w razie potrzeby wyjśnij ich znaczenie.
Zapytaj uczniów o to, jak zbudowana jest przestrzeń teatru? Co jest w niej charakterystycznego? Jedna z bohaterek tekstu wykonała rysunek dla mamy Muminka, precyzyjnie objaśniając, co jest czym w teatrze. Zachęć uczniów, by wspólnie spróbowali zmienić salę szkolną w teatr. Do budowy mogą wykorzystać szarą taśmę, kartony i papier.
Przypomnij uczniom, że rozmawialiście na początku o widzach – zapytaj, którą przestrzeń zajmują oni w teatrze, który zbudowaliście, gdzie się pojawiają. Następnie zapytaj, kto zajmuje pozostałe przestrzenie w teatrze? Bez kogo nie ma teatru? Wróćcie do profesji, które zafascynowały rodzinę i przyjaciół Muminków (Tata Muminka został autorem sztuki teatralnej, Mama Muminka – aktorką, Emma reżyserką i inspicjentką). Czy uczniowie znają jakieś inne teatralne zawody? Kto jest potrzebny do tego, by spektakl mógł powstać i zostać zagrany?
Przypomnijcie sobie, jakie emocje i zdarzenia towarzyszyły rodzinie Muminków oraz wszystkim bohaterom w związku z przygotowywaniem spektaklu. Zastanówcie się, jakich umiejętności i zachowań wymagają poszczególne funkcje teatralne, co jest w nich ważne i charakterystyczne.
Podziel klasę na cztery grupy. Niech każda z nich wylosuje hasło (np. „Aktorzy pięć minut przed premierą”, „Antrakt”, „Próba generalna”, „W garderobie” – możesz dowolnie modyfikować i poszerzać te listę). Poproś, by zespoły wybrały w nowo powstałej przestrzeni miejsca, w jakich rozgrywają się ich sceny. Niech każda z grup za pomocą gestów i dźwięków, ale bez słów przedstawi wylosowane hasło.
W podsumowaniu zapytaj uczniów, jakie mają emocje i przypuszczenia związane z wizytą w teatrze – czego spodziewają się, doświadczyć podczas wizyty w teatrze? Zapiszcie te wyobrażenia i wróćcie do nich po obejrzanym spektaklu.